Eğer birisi sevdiklerinin hatalarını görmezden gelip de onlar hata üstüne hata yaparken iki gözünü de sımsıkı kapatır, âdeta rüyada gibi anlamsız konuşur ve cehaleti gerçek mucize yerine koyarsa sizce bu davranışlar budalalığın sınırlarını zorlamaz mı?