Senin verdiklerinin tadını çıkarabildim, ama ancak utanç, yorgunluk, zayıflık, suçluluk bilinci içinde. Bu yüzden sana tüm bunlar için ancak bir dilenci gibi minnettar olabilirim, edimlerimle değil.
Ama şimdiki yaşımda artık desteğine neredeyse hiç ihtiyaç duymadığımı bir kenara bıraksak bile, ancak öncelikle söz konusu olan ben değilsem, gelen desteğin bana ne faydası olacak?
Biraz desteklenmeye, biraz dostça bir yaklaşıma, yolumun biraz açık tutulmasına ihtiyacım vardı, sense onun yerine yolumu kesiyordun, iyi niyetle tabii, başka bir yola girmem için. Ama buna yatkın değildim ben.
"O günlerde yaşama olan güvensizliğim gittikçe arttı, varlığımı sürekli kendime yeniden onaylamam gerekti. Ben, ailesinden koparılmış sorunlu bir genç adamdım."
Sorun, onu bir tekmeyle yataktan aşağı yuvarlamakla hallolur.
Fakat ben dünyayı düzeltmek isteyen biri değilim ve gencin yatakta kalmasına ses çıkarmıyorum.