Ama senin kendini savunman lazım, evet demen, hayır demen lazım, yoksa insanların gerçeğin ne olduğundan haberi bile olmayacak. Bu konuda bana söz ver.
Bilmiyorum,” diye bağırdım tınısız bir sesle, “bilmiyorum ki. Gelen olmuyorsa olmuyordur işte. Ben kimseye bir kötülük etmedim, kimse bana bir kötülük etmedi, ama kimse bana yardım etmek istemiyor. Hiç kimse. Ama yine de öyle değil. Sadece, bana kimsenin yardım etmeyişi – yoksa, hiç kimse hoş olurdu. Ben çok isterdim.
Ya kapılar kapalı olmasaydı, o zaman da gerçekten yardım çağırır mıydı?
İçinde bulunduğu çaresizliğe rağmen bu fikre gülümsemeden edemedi.
Sayfa 16 - VenedikKitabı okuyor
Gerçekten de çok tuhaf bir şey bu, zeminden yüksekçe bir kürsüye oturup o yükseklikten çalışanlarına bakarak konuşmak ; bu da yetmiyormuş gibi patron ağır işittiği için kürsüye iyice yaklaşmak zorunda kalıyorsun.
Sayfa 8 - VenedikKitabı okuyor
İnsanı büyüklüğe götürecek yol, ancak onun küçüklüğünden geçer.
Franz Kafka
... ama bir şeylere ulaşabilmek gibi bir umudu kalmamıştı aslında.
Geceleri dinlenme hakkım yok ve hem çekiçle vuran kişi hem de aynı anda çivi olmak zorundayım. Milena!
“Suçlu olan örgüttür,üst düzey memurlardır.”
Olmuyorsa olmasın ama oluyormuş gibi olmasın. Belirsizlik berbat bir şey.
Franz Kafka - Milena’ya Mektuplar
Sürekli değişen, hiç samimi ve kalıcı olmayan insan ilişkileri. Şeytan görsün hepsinin yüzünü.
Bu çılgın dünya ne zaman biraz daha düzelecek acaba?
Sayfa 70Kitabı okuyor
Geceleri dinlenme hakkım yok ve hem çekiçle vuran kişi hem de aynı anda çivi olmak zorundayım. Milena!
Sayfa 61Kitabı okuyor
"İyi bir kitap en iyi dosttur."
Sayfa 32Kitabı okudu
