Göğe Bakma Durağı
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Suların ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız pencerem vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Sayfa 135 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Hep böyle süreceği sanılır bu gül hikâyesinin
Hep böyle sürer gerçi amma bir gün sonu değişir
Sayfa 65
Sen nereye,ben oraya,adım adım
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım
“şaştım, senin hançerin bu kadar mıydı
varmadı yüreğime”
Sayfa 78Kitabı okudu
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor
Sayfa 86
en değerli vakitlerinizi bana ayırdınız
sağolunuz efendim
eskiden şaşardık bazı şeylerin yokluğuna
artık bu yokları var etmeyi usladık
sonsuza varmadan bir önceyiz sanki
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
Kış geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi dünyanın
Bazan yaz ortasında gündüzün
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun
sevgim acıyor
ağaçlar, çiçekler güzeldi derken
ayırmak istemedim onları
oysa bilirdim tek tek adlarını
sütleğeni övseydim sözgelimi
küstümotu küserdi bana
ölçülerim içinde bütün güzellikleri
tanıdıktan sonra
isyan bir yaşamadır boylu boyunca
şaştım, senin hançerin bu kadar mıydı
varmadı yüreğime
yürekleri uzun bir süre atmadı
aslında
çoğu da insan olduğundan yüreksizdi