Aldıktan sonra bir günde bitirdiğim nadir kitaplardan. Yazar; Ateş, Dumrul ve Mülayim adında üç kuzenin hayata bakış açılarını ve yaşamlarının bir kesitini ele alıyor. Genel olarak realizm ve yer yer de postmodernizmin etkilerinin görüldüğü kitapta yazar bir bölümde karakterlerle dahi tartışıyor. Ateş, hiperaktif; Dumrul, girişimci; Mülayim ise ipotekli kimlik özellikleri gösteren ve kuzenlerin yaşça en büyük olanı. Ateş’in ani bir kararla Çin yolculuğuna çıkması, tüm kurguyu Ateş üzerine çekiyor. Ateş, yolculukta bir kedi ile karşılaşıyor. Kedi onla gelmek istese de Ateş, bunu kabul etmiyor. Fakat Ateş fikrini değiştirdiğinde kedi yanaşmıyor. İlk kediden duyduğumuz -ilk harfi de dahil tüm harfleri büyük harfle yazılan- KARAIŞIK, Ateş’in kafasını karıştırsa da zamanla o da anlıyor cahillik olduğunu. Ardından Canbal adlı bir köpekle karşılaşıp yolculuğuna onunla devam ediyor. Yolda karşılaştığı köylüler, Hüsnü isimli çocuk, tiyatrocular vs. Ateş’te hep bir acaba’ya sebebiyet veriyor. En son karşılaştığı Lalehan adındaki kızla da arkadaşlık kuruyor. Kitabın sonu -benim için- ne kadar güzel bitmese de kesinlikle okunması gereken bir yapıt. Yazar kendi görüşlerini genel olarak Canbal’da dile getirmiş. Dikkatimi çeken cümlelerden aşağıya bırakıyorum: “Kaygılar ve yanlış inançlar, akıldan farklı bir şeydir.” “Birine gereğinden fazla taviz verirsen, altında kalabilirsin.” “Bir vadi, ova veya delta sizi kendine çağırır; çöller ya da bozkırlar ise sizi kendinize çağırır.” “Yalnızlığı içine sen çağırırsın.” “Yöneten değil de alkışlayan mı suçlu?” “Evcilleştirdiklerinden sen sorunlusun.” “Anlamayan anlatamaz; sadece ezberletir.”

DireksiyonÜstün Dökmen · Epsilon Yayınevi · 2020385 okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhammed DALKILIÇ