Kitap bir nakkaş cinayetiyle başlıyor ama cinayeti kimin işlediğini ancak son sayfalara doğru öğreniyorsunuz. Bu bakımdan kendini okutturuyor. Buna rağmen elimde çok süründü. Yer yer çok sıkıldım okurken. Bunun sebebi osmanlıda nakkaş sanatı hakkında çok detaylı bilgiye girmesi diyebilirim. Yazar bunun üzerinde çok çalışmış anlaşılan. Her karakter kendi ağzıyla konuştuğu için ilgi çekiyor. Cesetler, eşyalar hatta ölüm bile konuşuyor. Bunda yazarın okur üzerinde etki yaratması için baş vurduğu bir yöntem sanırım. Kitap 200 sayfa daha az yazılsaydı daha etkili olurdu diye düşünüyorum.
