Serenad... Livaneli'nin "kardeşimin hikayesi" kitabından hemen sonra bir Livaneli daha neden olmasın diyerek kitaba başladım ve okuduğum en etkileyici roman diyebilirim. Hatta ben hiç bir romanda bu kadar bilgiye rastlamamıştım... Ne zamandır ana karakteri kadın olan bir roman okumamıştım. Öncelikle bu zaten benim okuma isteğimi artıran bir etken oldu. Kitabı okudukça yakın tarih hakkında ne kadar az bilgiye sahip olduğumun da farkına vardım. Arada kitabı bırakıp bende İstanbul üniversitesi memuru Maya Duran(36) gibi olayları ve isimleri araştırmaya başladım. Hukuk Profesörü Maximillian Wagner'in(86) yürek burkan hikayesi, Struma faciası, mavi alay, Nazi Almanya'sı, Kırım Türkleri derken kendinizi son sayfayı okurken buluyorsunuz. Çizgili pijamalı çocuk kitabından sonra Serenad'a başlamış olmam da Yahudi soykırımına olan merakımı artırdı gerçekten. Bu konuyu daha detaylı bir şekilde kesinlikle bilmem gerektiğini düşünüyorum hatta sadece ben değil her vatandaş bilmeli. Kitapta Maya'nın da dediği gibi "Hiç kimseye düşman olmadan yetiştirilmiştik. Bu işin iyi tarafıydı ama bir de geçmişimiz konusunda korkunç cehaletimiz vardı." Ne kadar da haklı bir cümle. Beni en çok etkisi altına alan olaylardan biri de Nadia ve Max'ın aşkı. Eğer birileriyle bu kitap hakkında konuşacak olursam o kadar çok cümlem var ki. Ben kitabı okurken Maya oldum, Max oldum, Nadia oldum ben kim olacağımı bilemedim resmen. Acının rengi ya da cinsiyeti yok gerçekten. Peki bu acılara kim sebep oldu? Max İktidar demişti...."Hiçbir iktadar masum değildir. Bütün iktidarlar öyle ya da böyle, birinin katildir.." alıntısını da eklemek istedim. Kitabı şiddetle herkese tavsiye ediyorum. KESİNLİKLE okunması gereken ve üzerine düşünülmesi gereken bir eser. Elveda Max, elveda Nadia....

SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2015136,7bin okunma

··

129 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

y.✿