Proust tasvirleriyle yaşadığım yerin sınırlarında zihnimdeki dünyada gezinmeyi kendiliginden bana öğretirken, aniden son 100 sayfayı okuyup geçmiş olduğumun farkına vardım.Bir cümleye dalıyorsunuz o size başka bir kapı açıyor sonra bir tane daha harfleri yeni yeni keşfettiğimi sandığımda proust kitabı bitirmiş oluyor.Bense öyle bakakaliyorum : olay neydi? Bu gibi durumlarda bir müddet bekleyip affına sığınarak incelikli bir biçimde kendisini tamamlayacagimi anlatıyorum ona.