Allah Âdem'i (hakîkat-i Muhammedi) yarattı,
Âdem'den de âlemi yarattı ve ilâhî hikmeti Âdem'e has kıldı. Daha sonra Şît kelimesiyle Nefsi,
Nûh kelimesiyle Subbûhî (tenzih),
İdris kelimesiyle Kuddûsî (takdis),
İbrâhim kelimesiyle Mehîmî (sevgi),
İshak kelimesiyle Hakki {doğruluk ve gerçeklik),
İsmail kelimesiyle Âlî (yücelik),
Yakûb kelimesiyle Rûhî,
Yûsuf kelimesiyle Nûrî,
Hud kelimesiyle Ahadî (mutlak birlik),
Salih kelimesiyle Futuhî (açılış),
Şuayb kelimesiyle Kalbi,
Lût kelimesiyle Melkî (güç),
Üzeyir kelimesiyle Kadri (kader),
Isâ kelimesiyle Nebevi (üstünlük veya peygamberlik),
Süleyman kelimesiyle Rahmani {rahmet),
Dâvûd kelimesiyle Vücûdî,
Yûnus kelimesiyle Nefesi (nefes),
Eyyüb kelimesiyle Gaybî {bilinmezlik),
Yahya kelimesiyle Celali,
Zekeriya kelimesiyle Mâliki {sahiplik),
îlyas kelimesiyle Eynâsî {ünsiyet),
Lokman kelimesiyle Ihsânî,
Harun kelimesiyle İmamî {önderlik),
Mûsa kelimesiyle Ulvî,
Hâlİd kelimesiyle Samedî (ululuk),
Muhammed kelimesiyle Ferdî {teklik) hikmeti âşikâr etti. *
Görülüyor ki, her şey Adem'de tecellî etti vesselâm
---------------------------------------------------
* İbn Arabi, Füsusu'l- Hikem, trc. Nuri Gençosman, İstanbul, 1981, s. 12-13.
Sayfa 111 - NEFES YAYINLARI ☪ 2010 Ekim - İSTANBULKitabı okudu
··
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.