Gönderi

"...İnanç'ın zırhında bir çatlak, Kehanet'in duvarlarında bir yarık her daim bulunur, ta ki her şey çözümlenip Son'a bağlanıncaya kadar. Ben dayandığım sürece, karanlığın ortasındaki bir ışık, susturulamayan gizli bir ses gibi var olmayı sürdüreceğim. (...) Ama kötülük çok güçlü ve düşmanımızın gölgesi her geçen gün daha geniş bir alana yayılıyor; benimse, güç alanım daraldıkça daraldı, tüm Orta Dünya'da şu an, gizli bir fısıltıdan daha fazlası değilim artık. Benim gücüm o topraklardan çekildikçe, batıya akan sular kuruyup ortadan kalktı, kaynakları ise zehirlendi çünkü Melkor'un gücü, Elfleri ve İnsanları bana karşı kör ve sağır kılmıştı. (...) Noldor halkının bugüne kadar diktiği tüm yapılar yerle bir olmak, tüm umutları yıkılmak üzere. Geriye kalan son umut, onların aramayı hiç akıl edemediği ve uğruna hazırlık yapmadığı umuttur. İşte o umut, senin içinde..."
Sayfa 50 - 51Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Murat Tosun