Kadınlar, baş tacımız! Onlar olmasa, biz erkekler gerçekten sefil bir halde olurduk. Onlar bizi tamamlıyor ve daha iyi bir hale sokuyorlar. Buna rağmen, özellikle ülkece onlara hak ettikleri saygıyı ve sevgiyi veremiyoruz. Kitabın adının aksine bence kadınların omzunda çok fazla yük var ülkede... Bebeklikte ve çocuklukta genç kız, gençlik bitip yetişkinliğe adım atınca kadın, evlenince gelin, çocuk doğururlarsa anne, evlilik akdi sonlanırsa dul oluyorlar. Onca ayakta durma ve özgürlüğünü kazanma çabası, evlilikte saçma bir şekilde tüm ev işlerinin onlara yıkılması, çocuk olduğunda onların tek başına kalması da cabası... Tüm bunların yanında erkeklerin yersiz etiketlerine maruz kalmaları... Tamamen erkeğin keyfine göre başlatılan bir sevişmede hırpalanmaları, doyuma ulaşamamaları... Gerçekten bu ülkede kadın olmak zor, onlara saygım büyük! Duygu, Asena bu sorunlara ve daha fazlasına yer verdiği kitabında, oldukça sade ve sürükleyici bir dil kullanmış... Yazarlık kariyerinin ilk kitabında, kadını ve cinselliği anlatırken; oldukça cesur davranmış. Asena'nın metninde, tek bir kadın karaktere odaklanılarak aslındatğm kadınların yaşadığı sıkıntılar anlatılıyor. Çocukken onca yasaklarla büyüyen karakterimiz, yetişkinliğe eriştiğinde de kendini bu doğrultuda kısıtlıyor. Ancak ülkemizdekinin aksine, gözlerini çabuk açıyor ve bu yasakların manasızlığını kavrıyor. Gerçek bir kadın birey olduğunun farkına varıyor. Çalışıyor, erkeklerle tanışıp flört ediyor, kendi bedeninin ihtiyaçlarına ve zevklerine kulak veriyor, içiyor, istediği gibi geziyor, eğleniyor, kahkaha atıyor. Kendi özgürlüğünü ellerine alıyor ve tadını çıkarıyor. Kadının hem manevi hem de ekonomik anlamda özgür olması gerektiğini çok net anlıyoruz. Her kadının mutlaka alıp okuması gereken bir eser bence! Umarım bir an önce onlara gereken saygıyı gösterir ve "Artık Kadının Adı Var!" diyebiliriz

Kadının Adı YokDuygu Asena · Doğan Kitap · 20136,4bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.