Bir etkinlik vesileyle adını duymuş olduğum Yukio Mişima hakkında biraz araştırma yaptım Bu çekik gözlü abi Samuray geleneklerine bağlı aristokrat bir ailede büyümüş. Japon geleneklerine bağlı olarak büyümesinden olsa gerek, o günlerde Japonya’nın özünden ayrıldığını ve modernleşme yolunda yozlaştığını düşündüğünden, sağcı, aşırı milliyetçi bir örgüt kurmuş. 1 yıl boyunca kurguladığı planı uygulamak için Japonya silahlı kuvvetlerinin Tokyoda bulunan bir karargâhına 4 örgüt üyesini yanına alarak 17. Yüzyıldan kalma bir kılıcı hediye etmek bahanesiyle gitmiş. Sonrasında komutanı sandalyeye bağlamışlar tüm kışlaya Japonya’nın tekrar silahlanması ve eskiye dönmesi yönünde şeyler içeren bir manifesto okumuşlar. Ve filmlere konu olacak japon tiyatrosu sahnede; komutanı öldürdükten sonra yanındaki yoldaşlarının bile bilmediği Hara-kiri gösterisini yaparak yaşamına son vermiş. Önce karnını yararak iç organlarını dışarı çıkartmış akabinde şoka uğrayan yoldaşlar tarafından daha fazla acı çekmemesi için kafası kılıçla korpartılmış. (Hara-kiri geleneği bunu gerektiriyormuş.) Bunların yanısıra araştırırken karşıma çıkan diğer şeyler; ensest ve asosyallikti. Kitaba geçecek olursak, sıra dışı yaşamı olan bu adamdan tam da beklenileceği üzere sıradışı bir eser çıkarmış ortaya. Yazar hakkında bir şey bilmeseniz bile Kitabı okuduktan sonra normal bir insan olmadığını anlamamanız mümkün değil. Kitaba başlar başlamaz 13 yaşında bir çocuğun kendi odasında annesinin odasına açılan gizli bir gözetleme deliği olmasını fark etmesi ve o delikten annesini dikizlemeye başlamasını görmem bu kitabı o anda yarım bırakmayı istememe neden oldu ancak biraz daha şans vermek istedim. Her ne kadar bu iğrençlik devam etse de ana konu bu olmadığından ve detaylara yer vermediğinden devam ettim ve öyle böyle bitirdim. Babaları ölmüş bir evde anne, oğul ve annenin yeni aşkı olan bir denizcinin hikâyesini konu alan bu kitapta genel olarak duygulara yer verilmiş ve kasvetli bir anlatım tarzı hâkim. Evin oğlunun üyesi olduğu aynı yaş grubundan oluşan minik bir çeteleri var. Ancak masum bir çocuk çetesi değil tam olarak kavm-i katrani ve taife’i şeytanî. Konuştukları ve yaptıkları, tam olarak seri katillere yaraşır kan doncurucu şeyler. Yazar bu vahşilikleri öyle ustaca yansıtmış ki kitaba, şahsen kitaptaki kan donduran her bir kelimenin yazarın içinden koparak geldiğini ve kitapta bahsedilen vahşetin yazarın ta kendisi olduğu hissine kapıldım. Kitaptaki bu kasvet ruhumdan bir şeyler çalmış gibi hissettirdi bu yüzden Memnun olmadım Mişima bir daha görüşmemek üzere :)...

Denizi Yitiren DenizciYukio Mişima · Can Yayınları · 20132,610 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Harun mert