İlk defa duyanlar incelemeye buyursunKitabı okumadan önce Muhammed İkbal'in sadece ismini duymuştum. Arkadaşlarıma sorduğumda çoğu kişinin adını bile duymadığını öğrendim. Bu kadar uzak kaldığımız İkbal, Hindistan'da epey meşhurmuş hatta Allame Iqbal yani alim İkbal olarak biliniyor. Türkiye'yi yakından takip eden, Atatürk'e şiir yazan, M.Akif'in kitaplarını okuyunca kendisini övdüğü bu şairi çok bilmiyor oluşumuz beni epeyce üzdü.
İkbal, 1877 Hindistan doğumlu. İlk eğitimini Kur'an üzerine aldıktan sonra Cambridge Üniversitesi'nin felsefe ve iktisat bölümünden mezun oluyor, daha sonra Londra'da hukuk eğitimi alıp savcılık diplomasını elde ettikten sonra Almanya Münih üniversitesinde felsefe dalında doktora yapıyor. Daha sonra tekrar Londra'ya dönerek Cambridge üniversitesinde profesörlük yapıyor.
İkbal, Pencabi, İngilizce ve Almanca, Arapça, Farsça ve Urduca olmak üzere 6 dil biliyor, çoğunda da eser verebilecek düzeyde. Kariyerinin bu kadarlık kısmı bile insanın merakını cezbediyor. Kaldı ki kendisi bunlarla değil, daha çok şair ve politikacı kimliğiyle biliniyor.
Aldığı eğitim ve bulunduğu ülkelerin de etkisiyle İkbal Doğu-Batı sentezi bir düşünce yapısı oluşturuyor. Düşüncelerinde özellikle Goethe'den ve Nietzsche'den oldukça etkileniyor. Ama kendisine en çok Mevlânâ'yı örnek alıyor.
Çok büyük bir düşünce yapısına ucundan köşesinden giriş yaptığım için düşünceleri bozmamak adına incelemeyi kitaptan alıntılarla bitirmek istiyorum. Gerçekten çok orijinal fikirlere sahip İkbal. Kitap da anlatım ve dizin olarak gayet başarılıydı. Ama basımı sonlanmış sanırım.
"Muhammed İkbal, düşüncenin donukluğundan, faaliyetlerin durgunluğundan ve medeniyetin kaybolmasından kurtulmak gerektiği üzerinde durmuştur."
"Avrupa'yı tanıdıktan sonra İslâm dünyası ile karşılaştırma fırsatı bulan İkbal, Avrupa'nın sahip olduğu çalışkanlık gibi meziyetlerin İslâm dünyasında kaybolduğunu belirterek, bütün eserlerinde müslümanların sahip olması gerektiği güzel hasletlere tekrar kavuşmaları için çaba harcamalarını ısrarla istemektedir."
İkbal, hayatın sırrını daima harekette ve mücadelede görmektedir; "Sen hayatı bilinmeyen bir sır zannediyorsun, halbuki hayat uçma zevkinden başka bir şey değildir bilmiyorsun"
