Kesinlikle başucu kitabım oldu. Bir iki sayfa okuyup uyurum dediğim halde elimden bırakamadım ve dört saat kadar bir sürede bitirdim. Altını bu kadar çizdiğim bir kitap olmamıştı sanırım. Normalde kitapları çizmeyi zaten sevmem ve hikayenin bütününü o kadar yoğun algılarım ki bir iki cümlelik hoş sözleri hikayeden bağımsızlaştıramam genelde. Ta ki Kabuk Adam'a kadar. Aslı Erdoğan'da kendime sakladığım, kıyıda köşede kalmış sıkıntılarımdan parçalar buldum. Onun kadar trajik şeyler yaşamadım ama ruhunun o zedeli halleri çok tanıdık geldi. İyi ki okumuşum. Benim için yari ayrı bir kitap. Okuyun.