Bu, sınıf arkadaşlarımdan ve dostlarımdan birinin yakın zamanda okuldan atılmasına karşı çıkmak için kaleme aldığım açık bir mektuptur. Açıkçası vurdumduymazlığıniza, anlayış ve duygu yoksunluğunuza kızgınım. Arkadaşımın sınavda kopya çektiği için “Okuldan onursuz bir şekilde uzaklaştırıldığı” fısıltıları kulağıma kadar geldi. Arkadaşım kopya çekmediğini söylüyor ve ben ona inaniyorum. Kendisi bir tarihi doğrulamaya çalışıyormuş, ki bu tarih çok önemli olan bir tarih, ve tarihin kesinliğinden emin olmak için aslında doğrulanması gerekir. Bence sizler bizim zaman zaman neyi neden yaptığımızı anlamıyorsunuz. Bir insanın bildiğini doğrulamaya çalışmasının yanlış olduğunu mu düşünüyorsunuz? Bildiğimizden emin değilsek, bunu cehalet bulutlarıyla örtmemizi mi tercih ederdiniz? Kaldı ki sınavların amacı nedir ki zaten? Sınavlar eğitimde başarımızı artırmak için midir; yoksa başarmak için çok çalışan bir insanın acı çekmesi, alay edilmesi ve derinden yaralanması için mi yapılırlar?
Bir öğretmen dün, kalabalık bir grubun önünde arkadaşıma okulun temposu onun için fazla hızlıysa ve yakalamak için kendisini kopya çekmek zorunda hissediyorsa,başka bir okula gitmesinin onun için daha iyi olacağını söyledi. Ben kendi adıma bu ifadeyle aşağılandığımı hissettim. Eğer okulum buraya gelmek ve bizimle birlikte olmak isteyen herkese, her zaman kapılarını açmıyorsa o zaman bu okuldan utanç duyarım. Bu dünyada otorite ve güç göstermekten çok daha önemli şeyler vardır. İntikam, ceza ve acıdan daha önemli şeyler... Sizler eğitimci olarak cehalet, önyargı ve kötülük kapılarının kilitlerini açmak zorundasınız. Onuru ve özsaygısı rencide edilerek kendisine üzüntü yaşatıldığı için arkadaşımdan özür dilenmediği ve hakları iade edilmediği sürece bu sonbahar okula dönmeyeceğimi bildiririm.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.