Bu kitap da kesinlikle önerdiğim kitaplar arasında. Akdeniz bölgesinde yaşayan iki düşman ailenin birbirine gönül düşüren iki evladının evlenmesi ile son buluyordu düşmanlıkları. Oflazoğulları ve Kozanoğulları.. Sonrasında iki aile şirketleri birleştirerek ortak oluyorlar. Bu ortaklık onlara huzurdan ziyade huzursuzluk, rekabet, itaatsizlik ve ölüm getiriyor. Sadık ve Süreyya.. Kaçarak evlenmeye çalışan bu gençler ailelerin arasındaki küslüğün bitmesine sebep oluyor. Lâkin onun sonrasında yaptıkları yanlışlar affedilir nitelikte değildi. Olaylar genelde bunların ailesinin ve çocuklarının üzerinden ilerliyor. Rıdvan, Tunahan ve Cihan... Özellikle Tunahana yapılanlar büyük bir vefasızlık. Kitabın içinde farklı farklı ele alınması gereken karakterler var. Melek Hoca.. Oflazoğullarının küçük kızı.. Birlikte büyüdüğü Cumaya gönül düşürüyor. Cumada da karşılığı var tabi bunun. Babasının yanlış anlaması sonucu sevdiği adamdan ayrı düşüyor. Öyle biri ile evleniyor ki, bu onun aileden uzak yaşamasına sebep oluyor. Berceste.. Tunahan ile teyze çocukları. Aynı ilkokulda okuyorlar. Öğretmenleri Melek aralarındaki samimiyeti yanlış anlıyor ve sonlarının ona benzemesinden korktuğu için ailelerine çocukları birbirinden uzak tutmalarını istiyor. Tunahan.. Vefalı bir evlat. Omuzlarına yüklenen o yükün altında gün geçtikçe eriyor ve aldığı bu sorumluluk sevdiği kız ile uzaklaşmasına sebep oluyor. Cuma, Zeynep, Binali, Orhan Reis, Şevket Reis, Arsen, Cihat daha bir çok karakter. Lâkin yorumu kısa tutmak gerek Kitap, türk filmi tadında güzel bir hikayeden bahsediyordu. Fakat kitaptan bir beklentim vardı oda Süreyyanın Sadık ile ilgili gerçekleri öğrenmesi gerekliydi. O kadar insanın hayatını mahvetti cezasız kalması adaletsiz oldu açıkçası. Okumanızı tavsiye ediyorum. Çok keyifli ilerliyor. Okuyacak olanlara keyifli okumalar Biz güzeli sevmeyiz, sevdiğimiz güzeldir bizim. Özlem bambaşka bir diyardır , özlenen yanımızdayken bile hicran duyabiliriz hatta Sevda Sözlerinde " Şurama batan diyor şair.. Şurama batana özlem demeselerdi Bıçak derdim" diyor ya Cemal Süreya aslında özlem ardımızda dünyalar ışıyan camlar dururken daldığımız bir duvar. Şair; “Yokluğunda buldum seni, gelme artık neye yarar.” diyor ya hani... İnsanın birisini özlüyor olması, ona geri dönmesi gerektiği anlamına gelmez. Bazen aylarca hatta yıllarca özlemek gerekir. Ve bir gece balkonda çay içerken sokağı izleyip artık özlemediğini farkedene dek.Birini özlüyor olmanız, ona dönmeniz gerektiğini göstermez. Bazen özlemeniz gerekir, bir sabah uyanıp artık özlemediğinizi fark edene kadar.Belki de Özlemediğini fark etmiyorsun da başka çaren olmadığı için onsuzluğa alıştığını fark ediyorsun ve nefes almak gibi özlemek duygusu da asla bitmiyor bu da en tehlikelisi olandır aslında yavaş yavaş öldürüyor.. Özlemek sancı gibidir. İçinde kasılır durur ve birgün geçer . Asıl kötü olan insanın özlemeyi,beklemeyi bile sevmiş hale gelmesidir. Özlemekten geriye biraz buruk bir yürek kalır Özlem yokluğun küllerinden varlığın ateşini yakar.Bu yüzden yakıcıdır özlem ... Bir başka şair; “Parçalandı sabır taşı, gelsen de bir gelmesen de.” diyor. Özlemenin sonu, artık özlemediğini hissetmek gibi bir şey de yok sanki.. Başka çaren olmadığı için katlanmak var.. Hani diğer şair de diyor ya;"Ya sev yaşat beni, ya da çek vur sensizliğim'i,yoksa yoksa bitirecek bu aşk beni,çöllerde gezen bir mecnun gibi"... Ūzūlme değmez" sözūnū duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten ūzūlmem. Ūzūldūğūm şey; Değmeyenlere yūreğimin değmiş olması şiiri geliyor kitabı okuyunca aklınıza... Her şeyin yokluğunu çekmeli insan; yokluk varlıktan daha görkemli ve daha anlamlıdır. Ve ben hala yarın güzeldir diyorum. Yarınları güzelleştirecek olan biziz. Umut insanı ayakta tutabilen en güçlü duygudur belki de. Her gün yarın güzel olacak demekten alamıyorum kendimi. Sahi bu umudumuz da olmasa geriye ne kalır? Unutulmamalı, bu umuttur ki mutluluğun,hüznün arkasındaki gizli perdedir aslında. Her gün 'yarın güzeldir'deme umuduyla...🕊 Sen bugünden yarına Birazcık umut sakla Yarın farklıdır bugünden Adı değişir hiç olmazsa ...

Anılar da YakılırAhmed Günbay Yıldız · Timaş Yayınları · 2015536 okunma

·

1 artı 1'leme

·

242 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Saudade