Ne yaparsak yapalım ya da ne olursak olalım, dünümüz hep bir nefes yakınlığında. Bu artık "Armut dibine düşercilerin" mi yoksa "Ağacı çek köküne bakcıların" mı kabahati bilmem ama hem armut hem de ağaç simgeleriyle nitelenen "ailelerimiz" bir şekilde etkiliyor yarınlarımızı. En azından çoğumuzun yarınlarını... "Bu da geçecek" bir ebeveynin, çocuğu üzerindeki etkileri ve o çocuğun yetişkinliğine kadar olan yansımalarını oldukça sıcak bir dille anlatıyor. Bu roman için merkeze alınan aile ferdi "anne" olarak belirlenmiş. Karakterimiz (Blanca), dominant ve aynı zamanda şahsına münhasır bir karaktere sahip annesinin kaybıyla kabullenemediği bir "psikolojik yıkım" ile baş başa kalıyor. Hani üzülen, kahrolan ama bir türlü reaksiyonda bulunamayan birini gördüğümüzde "Bir ağlasa geçecek!" deriz ya, burada da öyle bir durum söz konusu. Blanca hiçbir şekilde yüzleşmek istemediği bir kayıpla başa çıkmanın yollarını ararken aslında dönüp dolaşıp yine annesini ve onun artık olmadığı gerçeğini buluyor. Kitap bir kayıp hikayesinin yanında sosyolojik eleştirileri de barındırıyor bana sorarsanız. Bu kanıya şöyle vardım: Blanca iki evlilik yapmış ve bekâr bir kadın olarak görebileceği en büyük acılardan biriyle karşılaşmış olsa da aşkı aramaktan vazgeçmiyor ve bu "Otur oturduğun yerde, annen ölmüş sen hala aşk peşindesin!' yargısına muazzam bir cevap niteliği oluşturuyor. Kitabı bu yönüyle çok sevdim diyebilirim. Kitapta ismi gibi hep "Tamam, sakin ol, bu da geçecek..." hissi var ve bu bir okuyucu olarak sizi hikayeye dahil eden güzel bir unsur diye düşünüyorum. Uzun okumalar arasında nefeslendirecek, çoğu kişinin okuduğunda tanıdık hislere rast geleceği, bir solukta biten bu romanı keyifle okudum. Herkese iyi okumalar dilerim. Sevgiler.

Bu Da GeçecekMilena Busquets · Domingo Yayınevi · 2015117 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sinem