Çocukken annem ve babama uyumadan önce okuttuğum lacivert kapaklı masal kitabını hatırlamam üzerine, bir ara arşivime attığım iş bankası kültür yayınlarının seçme masallarını ortaya çıkardım. Her gece yatmadan bir tane okurum diyerek başladım. Nerdeyse bir ay oluyor. Uzun zamana yayarak okumak için uygun bir kitap. Hem sevdim hem de sevmedim diyebilirim. Aslında üzücü bitenlerdense (ki ben depresif öyküleri hep daha çok sevmişimdir) anlamsız, rahatsız edici tarzda olanları sevmedim diyebilirim İçinde kibritçi kız, kurşun asker gibi iç yakan masalların olduğunu bilmeme rağmen bu kadar çok, olumsuz son beklemiyordum. Andersen masallarıyla ilgili bir açıklamasında, “dünyada o kadar çok kötü şey var ki çocukları ne kötülüklerden tamamen soyutlamak ne de hiç mutlu sonu olmayan bir dünya gostermek istiyorum. ” demiş. Sanırım bu söz, durumu açıklıyor. Hans Christen Andersen, Danimarka'nın milli değerlerinden biri olarak kabul ettiği bir masalcı. Danca dilinde yazdığı 156 masal 150 dile cevrilmistir. Bu kitapta 50 masal vardı. Çoğu eşyaların konuştuğu fabl tarzındaydı. Genelde onları begenmedim. Sanırım yapım gereği zaten bildigim o üzücü masalları tekrar okumak istiyordum. Ama asıl “deniz kızı” Bu kitapta yoktu. Yoksulluk ve sıkıntılarla geçmiş bir hayat yaşamış masalcı dede denilen bu yazar. Aşk hayatı da hayal kırıklıkları ile doluymuş.(hem erkek, hem de kadınlarla) Mutlu sonla biten masallarında bile mutsuz, rahatsız edici veya tuhaf sahneler çok sayıdaydı. Tabi şu da var, hayat acıdır ve gerçekçi olduğu için onu suçlayamam. Kendisi ile ilgili bir kaç bilgi daha: Diri diri gömülmekten "ölesiye" korkuyormuş, uyurken başucuna, "ölmedim, sadece uyuyorum" yazılı notlar bırakıyormuş. Zamanında osmanlı vizesi alarak osmanlı coğrafyasını gezmiş ve türkler hakkında olumlu sözleri var. Vizesi de müzesinde sergileniyor. (Danimarka/Odense)

Seçme MasallarHans Christian Andersen · İş Bankası Kültür Yayınları · 2018507 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.