Şolohov serinin üçüncü kitabında da okuru yine şaşırtmayı başarıyor. İkinci kitabı okuduğum da, olayların artık biraz durulacağını daha fazla can yakan ve sızlatan durumlarla karşı karşıya gelmeyeceğimi düşünmüştüm. Ancak ne kadar yanılmışım! Durgun Don'un üçüncü cildinde artık iç savaşa-daha doğrusu kardeşin kardeşe karşı olan savaşında- daha yakından ve sert bir şekilde tanık oluyoruz. Çok acımasız, korkutucu ve bu kadar da olamaz dediğim o kadar çok şey oldu ki... Büyük şaşkınlık ve hüzünle okuduğum yerler de durup, olanları sindirme zamanı tanıdım kendime. Kontrolsüz gücün insana neler yaptırdığı, sürekli savaş halinde ve hangisinin doğru ve lehine olduğuna karar veremeden oradan oraya sürüklenen ve perişan olan halk. Bir kez daha gördüm ki savaş sadece cephe de göğüs göğüse verilen bir mücadele değil bilhassa geride kalanlarında verdiği büyük bir mücadele. Bir türlü orta yolun bulunamaması, iletişim kurulamaması okurken beni en çok çıldırtan durumdu. Bedelini en ağır şekilde ödeyenlerin savaşı sürekli körüklemesi; yazarın artık düşünebilecek bir kafa olmadığını göstererek savaşın sadece fiziksel zararlarına değinmiyor. Her yönüyle bütün gerçekliği yalın ve çarpıcı bi şekilde işleyip okura sunuyor. Tabi bütün bu olanların arasında olan aşk. Aslında benim kitapta sevmediğim, en sinir olduğum ve Gregor'u tutup silkelemek istediğim tek yerdi. Bana doğru gelmeyen bu aşk bir kez daha aklıma şu soruyu getirdi: " Sevgi gerçekten neydi? Emek miydi yoksa körü körüne bağlanıp her şeyi affetmek miydi?". Sonlara doğru savaş sahneleriyle okuma hızım yavaşlasa da, serinin bu kitabını da çok severek okudum.

Durgun Don - Cilt 3Mihail Şolohov · Yordam Edebiyat · 2021779 okunma

·

151 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yelizz