Buket Uzuner'in kitaplarını okurken kendiliğinden akıp giden, zorlamayan, bir kamera kaydıymış ve tanıdıkmış hissini veren anlatımlarını çok sevmişimdir. Karakterleri o kadar doğal gelir ki bana her an karşılaşabilirmişim gibi hissederim. İstanbullular romanı da bu anlamda bir Buket Uzuner klasiği. Hiçbir ortak noktaları bulunmayan, aksine yaşadıkları toplumda hep "farklı" görülmüş, ötekileştirilmiş insanların belki de aynı olduğu tek an, "ölüme yaklaşma anı" sırasındaki tepkileri, önemsedikleri, yok saydıkları her şey üzerine düşündürüyor yazar bizi bu kitabında. Baştan sona dört saatlik bir dilimi anlatan kitapta geçmişe gidişler çok ustaca verilmiş. Böylelikle kahramanların o anda içinde bulundukları durumların, ruh hallerinin hangi yaşanmışlıklara dayandığı gözler önüne serilmiş. Bambaşka yerlerden gelen ama hepsi Istanbullu olan, kendini Istanbullu hisseden (köyden kente göç ve bu göçün sonunda yaşanan zorluklara da yer verilmiş) ve tam o anda Havaalanında bulunan 15 kişi; Büyük işadamı Mehmet Emin, onun asistanı ve sevgilisi Tijen, temizlik işçisi Hasret, mimar Erol, Trabzonlu Baturcan İlyas, Profesör Yannis, Amerikalı Suzan, Çamlıcalı Aleyna, Maraşlı Sabriye... ve esas kahramanlarımız Belgin ve Ayhan. Ve tüm bu kahramanların tesadüfen bibirine değen hayatları. Bu kesişmeler o kadar doğal ki, domino taşı gibi birbirine çarpıyor herkes bir yerden sonra. Bambaşka hayatların, bambaşka hislerle kesişimi ustaca işlenmiş. Birbirine önyargıyla bakan insanların, zor anlarında birbirinin yanında olmaları da içi ısıtan bir detay olmuş. Bir başka detay da esas kahramanların Belgin Doruk ve Ayhan Işık' ı anımsatması. Yeşilçam esintileri hissettiriyor. Roman boyunca yaşanan her olay farklı kahramanların gözünden tekrar anlatılıyor, bu da değişik bakış açıları kazandırıyor.

İstanbullularBuket Uzuner · Everest Yayınları · 20151,218 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Tokat