Fox TV’de yayınlanan “Unutma Beni”adlı bir dizi vardı,hafta içi her gün ve senelerce yayınlandı.Mekan Ankaraydı.Diziye sürekli yeni kişiler ekleniyordu e haliyle senaryoyu uzatmak için bu oldukça gerekliydi ve nedense çoğu karakterler birbirleriyle hep bir yerden tanışık çıkardı.Ankara mı küçük yoksa seyircinin Yeşilçam’dan alıştığı düzen mi devam edilsin istenirdi düşünürdüm.Bu eser de bende o hissi uyandırdı.Herkes birbiriyle tanışık. Bu kitap bende maalesef “Kral Kaybederse”deki hazzı vermedi.İncelememe olumsuz eleştirilerimle başlayacağım. •Meslek etikleri nelerdir bilemiyorum başka psikiyatrilerde bu durum nasıldır hiçbir fikrim yok ancak Gülseren Hanım’ın hastalarıyla seanstayken sigara yakması beni inanılmaz rahatsız etti ve bu durum sürekli tekrarlandı. •Eserinde sürekli kliniğinden bahsetmesi,dekorasyonunundan tablosundan,çiçeğinden,halısından bahsetmesi ve bunu her yeni olaya geçişte tekrarlaması.Kliniğin Ankara’nın en işlek caddelerinden olan Cinnah Caddesinde bulunmasından tutun,sigorta anlaşmalı hizmet vermesine kadar durumlara değinmesi de oldukça sıkıcı bölümlerdi.Ahmet Mithat romanı okur gibi hissettim bir an kendimi ara geçişlerde yazar araya giriyor kendini,çocukluğunu olayla ilgisi olsun olmasın anlatıyor. •TED Koleji çıkışlı olması ve üç kuşak TED’li olmanın sevincini de bu eserde anlatmasını yersiz buldum. •Gülseren Hanım,”Hayat”haricindeki tüm karakterlere koşulsuz kabulle yaklaşırken Hayat’a karşı hep bir ön yargı,tersleme modunda yaklaştı bu da oldukça rahatsız ediciydi.Şevket Ağadaki şefkati,Salih’teki masumluğu,Melihadaki hüznü anlata anlata bitiremeyen Gülseren hanım Hayat’a Meliha’dan dolayı cephe aldı. •Salih’in olayına da bu kadar tecrübeli bir doktorun bu denli şaşırmasına da anlam veremedim.(Sadizm-Mazoşizm) •Olayların sebepleri,başlangıcı,gelişmesi çok güzel akıcı bir şekilde anlatılırken sonuç noktalarında ben tatmin olamadım.Bir önceki sayfada yaşantısından bir an pişman olmayan Hayat adlı karakter bir sonraki sayfada Gülseren Hanım’ın ağzından bir kelime kaçırmasıyla 360 derece değişti ve Türk sinemalarındaki mutlu aile tabloları gibi el ele kocasıyla evine döndü. •Bunların dışında yazarın dili kesinlikle kendini okutan akıcı bir dil,psikoloji kitaplarında olan ağır terimlere yer vermemiş hemen herkesin kolaylıkla anlayabileceği şekilde olaylar hikaye edilmiş,okurken kaç sayfa okuduğunuzu anlamıyorsunuz,yazım imla yanlışı hiç yok gibi.Ben çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim ama yine de emeğine,kalemine sağlık.

Günahın Üç RengiGülseren Budayıcıoğlu · Remzi Kitabevi · 201314,1bin okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Demet S.