Üçüncü kitap... Bunu okuduktan sonra ikinci kitabı oldukça pasif bulduğumu söylemeliyim. İlk kitap zaten efsaneler arasına girdi ancak iki biraz sönük kaldı fakat bu üç var ya gerçekten iyiydi ya.
Yeşilin Kızı Anne, bu kitapta üniversitenin yolunu tutuyor. Çokça arkadaşlık, bolca eğlence ve tabiki hayaller... Ama Anne büyüyor ve ben bu duruma sahiden içerliyorum. Sanki o hep küçük şirin bir kız olarak kalmalı gibi, sanki o hayaller denizinden asla çıkmamalı gibi geliyor. Aslında çıkmıyor da ama tabi yine de olgunlaştıkça yaşam şekli daha bir yetişkinlere özgü oluyor.
Bu kitap serisi bana çocukluğumu anımsatıyor. Bilenler bilir 
Bir Genç Kızın Gizli Defteri serisi vardı. Ne seriydi ama, bitmek bilmez okudukça okutur... Sevgili 
İpek Ongun 'un güzel eseri, çocukluğumun başyapıtı Bir Genç Kızın Gizli Defteri. Ben o günlere dönüyorum bu Yeşilin Kızı Anne ile. Bütün kitaplarını okumaya niyetliyim, zira şu yaşımda pek az şey beni çocukluğuma döndürüyor.
İçerik olarak serinin diğer kitaplarına göre biraz daha olgunluk var, biraz daha aşk var. Özellikle insanın hayat arkadaşını seçme yolunda düştüğü hatalar ve bunları idrak edebilme konusunda bence çok başarılı bir anlatım söz konusu. Dili zaten oldukça sade ve anlatım yeterince akıcı.
Ufak eleştiri hakkım var ise, bazı bölümler çok kısa geçmiş. Baş karakterlerden birinin mühim bir hastalığı tek bölümde veriliyor ve bir bölüm ortalama 5-10 sayfa. Diğer bölümde işler yoluna giriyor vs. Ama ben olsam o noktadan daha çok yürür giderdim çünkü yaşasın drama quenn. Bir de iki isim mevcut başta bizimle birlikte olan Priscilla sonradan hayatlarına giren Philipha. Bu iki ismin birbirine çok yakın olduğu için yanlış seçildiğini düşünmüştüm. Çünkü hızlıca okurken sahiden gereksiz bir karmaşa olabiliyor. Yalnız birkaç bölüm içinde başta bizimle birlikte olan Priscilla bir anda yok oldu ve neredeyse kitabın sonuna kadar hep yüzeysel kaldı, biz yolumuza Philipha ile devam ettik. Bilmem ki Priscilla'yı böyle harcamak zorunda mıydık? Son eleştirim Anne gibi yüksek duygu yoğunluğuna sahip bir kızın kloroform ile kedi cinayetine göz yumabilmesi oldu. Yok yahu hiç yakıştıramadim bence o bölümlerde bir hata var. Az önce son demiştim ama esas son şu olsun. "canım" kelimesi. Dünyadaki en yapmacık kelimeler arasında başı çeker. Her konuşmada tamam canım, evet canım, hı hı canım. Bence Anne böyle sürekli cınımm modunda bir kız değil, en azından benim gözümde değil. Canım'la Tatlım iticilikte yarışsa da kitapta Anne sürekli canım dedi. Ruhum daraldı canım, ne yapayım.
Okumanızı tavsiye ediyorum. Ben ikinci kitabı da beğenmiştim ama birinciden sonra ikinciyi durağan bulanlar vazgeçmeyip üçüncüye bir uğrasınlar derim. Ey Gilbert hayranları, bu kitabı çok seveceksiniz :) keyifli okumalar.
··
406 görüntüleme
Eleştiri hakkımız olan bazı noktalar vardı bence de. Çok doğru demişsiniz. Ben de baş karakterlerden birinin hastalığının böyle araya sıkıştırırmış gibi konmasına kızmıştım. Ve bir Gilbert hastası olarak bu kitaba bayıldığımı söyleyebilirim, ama tabiiki tek neden Gilbert değil 😅 Üniversite yılları, bu sırada kurulan dostuklar ve yaşadıkları rüya gibi ev... Şuan okuduğum dört kitabı arasında en sevdiğim Ada oldu. 💛🦋
Demek 4.kitabı da okudunuz şu an hayran oldum 😍 evet bence de Ada çok iyi bir kitap olmuş ve dediğiniz gibi özellikle konusu gereği beni içine çekti. Gilbert konusu zaten gayet açık ve net ortada, malum aşka aşık milletiz ❤️ güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Kedinin uyutulması kısmına katılıyorum, okurken aynı şekilde düşünmüştüm. Sanırım o dönemde bu yaygın bir şeydi. Ama yine de ağaçlarla taşlarla dertleşen Anne, buna en baştan karşı çıkmalıydı.
Ya, inanır mısın kitaplığımda bu serinin kitapları Bir Genç Kızın Gizli Defteri serimin önünde diziliyor yavaş yavaş... Demek ki ben de bilmeden özdeşleştirmişim; ortaokul zamanımın çoğunda severek okuduğum İpek Ongun'la :)
Aslında ben de o ‘canım’ lara takıldım ama bu kitap yaklaşık 80 sene önce yazıldığı için o zamanlarda her hanımefendinin kullanması gereken hoş bir sözcük olarak kabul edilmiş olabilir diye düşündüm. Ayrıca Gilbert fanı olarak okuyup bitirdiğimde söylediğim söz şu oldu: Benim asla bir Gilbert’ım olmayacak 🤦♀️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.