Çok daha önceden okumuş olmayı dilerdim. Neden mi? Çünkü sağırmışım ben. Bir büyük insanın benim kulaklarımdaki bu tıkanıklığı açması gerekiyormuş. İşte, çok yalın bir üslûpla bu kadar derin manaları Mevlana gibi bir büyük insandan duyabilirmişim ancak. Kitap içerisinde birçok hikâye barındırıyor. Birçok kitapta olduğu gibi bu eserde de çokça ölümü andım. Keşke daha önce okusaymışım diyip durdum neredeyse her sayfasında. Bazı hikâyelerden sonra durup bir düşünmek istiyor insan. "Ben ne yaşıyorum, nasıl yaşıyorum?" demek istiyor. Özellikle ben, Azrail ile ölümden kaçan adamın hikâyesinde bunu çok uzun süre yaşadım. Kısacık anlatmak gerekirse; Bir gün Hz. Süleyman Kudüs'te makamındayken adamın biri yanına gelir. Hâli perişandır. Hz. Süleyman sebebini sorduğunda, "Az evvel Azrail'i gördüm. Bana yan yan baktı. Çok korktum, beni öldürmesinden korkuyorum." der. Hz. Süleyman, "Azrail de meleklerden bir melektir ancak Allah'ın emriyle can alır." der. Adam Hz. Süleyman'a "İnsanlar rüzgârın Süleyman'ın emrinde olduğunu söylüyorlar. Söyle de rüzgâr beni buradan alsın ta Hindistan'a götürsün. Azrail beni burada gördü artık burada durmamalıyım." der. Hz. Süleyman "Ölüm benim emrimde değil ama rüzgâr benim emrimdedir. Söylerim seni Hindistan'a götürsün." der. Daha sonra adam o gün Hz. Süleyman'ın halısına bindirilir ve Hindistan'a götürülür. Ertesi gün Hz. Süleyman, Azraille görüşür ve ona adamın hâlini anlatır. "Niçin adamı bu kadar korkuttun?" diye sorduğunda Azrail, "Ben ancak Allah'ın emriyle can alırım. O gün adamı Kudüs'te gördüğümde şaşkınlığımdan öyle baktım çünkü Allah bana aynı gün o adamın canını Hindistan'da almamı söylemişti. Kuş olup uçsa ancak gün içinde Hindistan'a varacağını düşündüğümden ona öylece baktım. Sonra ölüm saati geldiğinde Hindistan'da hazır bulundum ve adamı orada görüp eceli gelince canını aldım." der. Hz. Süleyman "Her şeyden kaçılır ama ölümden asla. Adam ölümden kaçmak için bana geldi ama aslında ölümüne gitmek için gelmişti, bilemedi." der. Bu hikâyeyi okuduktan sonra ölümden de ölümün varlığından da kaçış olmadığını hatırladım bir kez daha. Ve anladım ki bazen tüm unuttuklarımızı hatırlatmaya bir hikâye dinlemek yetiyormuş. Ben sağırdım efendim, ne güzel duydum seni.

Ben Sağırım EfendimMevlana Celaleddin-i Rumi · Sufi Kitap Yayınları · 202089 okunma

·

86 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

irem