Bir ev düşünün. İçinde yalnızca acı, hüzün ve bol gözyaşının olduğu, intikam arzusuyla dolu zemini ve nefretten oluşmuş tavanı olan bir ev. Mutlu ve huzurlu günlerini bir dakika içinde kaybeden bir yuva. Gerçekler gün yüzüne çıkana dek peşini bırakmayan bir polisin öldürülmesi ve sorulara cevap arayan eş. Kötülük ve iyilik arasında ince bir çizgi. İntikam mı yoksa adalet mi? İşte bu kitapta, polise gidip şüphelerinden bahsetse de memurların onu ciddiye almaması nedeniyle içi intikamla dolu bir kadının hikayesi anlatılmakta. Bu kadın, intikam için cinayet işlerse bu onu kötü biri mi yapar? Kaldı ki yazar, kadının ne kadar hayırsever ve iyi yürekli biri olduğunu vurgulamış sayfalarda. Kötülük tamamen kişiden kişiye değişen farklı bir bakış açısı değil midir? Bir kitapta şöyle bir paragraf okumuş, çok hoşuma gitmişti. " Naziler ve komünistler bile kendi savaş filmleri yapmış, kendi alçak heriflerini insanlara alkışlatmışlardır." Kitabın goodreads puanı 3.53... Kitabı sırf kargo ücreti ödememek için sepete atmıştım. Puanını göz önünde bulundurarak onun hakkında bir öngörüye sahiptim az çok. Bunu düşünerek kitabı elime aldım. Vasat, sıradan bir kitaptır diye düşündüm. Fena halde yanıldım. Yazar suç işleme nedenlerini öyle güzel sunmuş ki bizlere; kadının psikolojisini, dürtülerini, duygularını okuyarak kendinizi o kadının yerine koyuyor, "Ben olsam ne yapardım?" diye soruyorsunuz kendinize. Kitap niye 3,53 gibi düşük bir puana sahip? Cevabı basit. Çok akıcı, kurgusu sıradışı ama bazı şeylerin kolay bir şekilde halledilmesi nedeniyle inandırıcılıktan uzak. Olsun, çöp diye nitelendirilecek kadar kalitesiz değil. Keyifli saatler geçirmemi sağladı ya, o bana yeter.

Ölüme EşBernhard Aichner · Doğan Kitap Yayınları · 202151 okunma

·

175 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nuray Takaz Durmuş