öncelikle nereden başlamam gerektiğini inanın bilmiyorum çünkü yazmak istediğim çok şey var.yazarın okuduğum ikinci kitabı,ilki çizgili pijamalı çocuk idi. onu da büyük bir keyifle okumuştum,çok etkilenmiştim.bu kitabı okumak istiyordum uzun zamandır fırsatım olduğu anda okumak istedim ve çok çok beğendim hatta kitap hiç bitmesin istedim ,barnaby'den hiç ayrılmak istemedim ona kitapta çok bağlandım,o aklımda o kadar güzel kaldı ki! barnaby çocuk özel bir çocuk çok! • yazar,çocuk kitapları yazıyor fakat aslında birçok yetişkinin okuması gereken,ders çıkarması gereken kitaplar yazıyor bunu da okuduğunuz zaman çok net anlıyorsunuz zaten.çocuklar için yazılan kitaplara her zaman daha fazla önem vermişimdir ve kafamdaki önem anlayışını oldukça karşılayan bir yazar. •ailelerin çocuk yetiştirirken yaptığı saçma sapan hatalar yüzünden çocuklar kendini "anormal" sanıyor oysa böyle bir şey yok.aileler farkında değil kendilerinin normal olmadıklarının,keşke bir dönüp baksalar kendilerine. çocuklar masum ve her zaman öyle kalacak canlılar bu yüzden bu güzel tohumları kendi istediğimiz gibi değil onların istediği gibi büyütelim,onların fikirlerine saygı gösterelim ve onların da düşünebilme yetisinin olmadığını unutmayalım ne olur. • bu kitaptan öğrendiğim çok şey oldu bir çocuğun hayatının ona sorulmadan yönlendirilişi ve bunun aileler tarafından "çok normal" bir olaymış gibi gösterilmesi ve daha fazlası... •barnaby,sen mükemmel bir çocuksun! •barnaby'in kitapta olan eşsiz maceraları,yeni ve onun deyimiyle daha önce hiç görmediği insanlarla tanışması çok güzeldi,barnaby diğerlerinden farklıydı aslında kime göre neye göre farklı olayının başladığı nokta,barnaby uçabiliyordu! barnaby'i birçok kişi çok ilginç ve şanslı buluyordu,ona zalimce davranan anne ve babası dışında. •dediğim gibi yazmam istediğim çok şey var barnaby'in bu güzel maceralarına tanık olduğum ve bir nevi kitabın içindeymiş gibi hissettiğim için kendimi çok ama çok şanslı hissediyorum! nihayetinde konuya gelecek olursak ; 8 yaşındaki barnaby brocket’in dış görünümünün kendi yaşıtlarından hiçbir farkı yok. oysa bu “normal” görüntüsünün ardında onu son derece özel kılan bir kabiliyete sahip: barnaby uçabiliyor… evet, yanlış anlamadınız, küçük barnaby doğduğu günden bu yana havada süzülebiliyor. aslında bu, onun için son derece “normal” bir şey. çünkü sürekli yerde olmanın nasıl bir duygu olabileceği konusunda hiçbir fikri yok. bu sıra dışı durum, ömrünün büyük bir çoğunluğunu, evlerinin tavanına yerleştirilmiş orta sertlikteki bir şilteye yaslanarak geçiren küçük bir çocuk için dayanılmaz gibi görünse de, barnaby bunu kendine pek dert edinmiyor. normallik takıntısı olan anne ve babası ise barnaby’nin bu anormal davranışından oldukça muzdarip. ne pahasına olursa olsun, barnaby’yi normal bir çocuğa dönüştürebilmek için ellerinden gelen her şeyi denemeye hazırlar. savundukları tek bir gerçek var: barnaby, uçmaktan vazgeçmeli ve kardeşleri gibi normal bir çocuk olmalı. aksi hâlde, ondan kurtulmaktan başka bir çareleri görünmüyor…

Yanlışlıkla Dünyanın Öbür Ucuna Uçan ÇocukJohn Boyne · Tudem Yayınları · 20131,095 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.