Kolay değil böyle hassas konuları ele alan kitapları okumak. Din toplumumuz için dokunulmaz sayıldığı için zaten bu konuda yapılan eleştirilere kulak sunulmaz ve ciddi alınmaz. Ben bu araştırmayı objektif olarak değerlendirmek isterim. Tabi ki yazarın bir ateist algısı var, bu nedenle saldırıyor dine diye karşılık verebiliriz ama ne olursa olsun sakin bir bakış açısı gerektiğine inanıyorum. Sonuçta bu kitap bir yorum, bir araştırma. Katılanlar olur, katılmayanlar olur. Etkilenenler olur, etkilenmeyenler olur.
Kitaba gecelim, kitap kuran ayetleri ile İslam adına bildiğimiz konuların aralarında çok büyük fark olduğunu iddia etmekte. (Elmalılı Hamdi Yazir meali kullanılmıştır)Tanrı birçok ayetinde "biz istersek insanları doğru yola iletiriz/onların kalplerini mühürleriz/dilediğimizi doğru yoldan uzak tutarız" diye buyurduğu halde, cüzi irade bunun neresinde diye sorgulanmakta. "Dinde zorlama yok" ayeti ile Tevbe Suresinin neredeyse tamamı çelişki halinde.
Rahman ve Rahim olan bir Tanrımız var, hatta 100 merhametinden 1'ini yeryüzüne, 99'unu mahşer gününe saklayan bir Tanrı. Yeryüzüne gönderdiği merhameti bir annenin evladına duydu merhametten kat kat üstün ise, nasıl oluyor da sırf ona inanmadığı için insani cayır cayır yakıyor? Müslüman olan bir anne bile ateist olan oğlunu yakmaz iken, Tanrı yakabiliyor? Hani anneden daha çok merhameti vardı?
Yazar kuran ayetlerini iniş sırasıyla değerlendirildiği zaman Peygamberin hayatına ve hareketlerine göre içerik barındırdığını söylemekte. Mekke hayati ve Medine hayati olarak iki dönem ayetlerde de gözükmekte. Mekke’de daha çok merhamet, kardeşlik, dinde zorlama yoktur, tevhit algısı, barış gibi noktalar var. Çünkü azınlık bir toplum yeryüzünde her zaman bu unsurları kullanmıştır. Medine'ye geçildiği zaman bambaşka ayetler görülmekte. İnanmayanlara karşı sert tavırlar, yasa, kanun, hüküm, ceza, siyaset, peygambere sorgusuz sualsiz teslim olma durumu vs vs. Görülüyor ki güç elde edildiği zaman farklı bir ruh ortada. Hatta Peygambere yönelik özel yasalar. "..evlatlığı Zeyid'in hanimi Zeynep'le ile ilişkisi, Peygambere sinirsiz evlenme, savaş için motivasyon içeren cariye ayetleri, sadece Müslüman kardeştirler, onları dost edinmeyin" ve bunlara benzer birçok ayetler.
Peygamberin ölümü sonrası bilinen kuran çelişkisine de değinmiş. Peygamber ölmüş ve birkaç zaman sonra ayet/hadis sözleri birbirine karışmış. Ebu Bekir kaynakları toplama başlamış. Taş, deri, odun, yaprak ne varsa toplamış. Kuranı ezbere bilen birkaç kişiyle istişare yapmış ama bir türlü netlik ortaya çıkamamış. Hala şii kesimi Ali'nin elinde olan bazı ayetlerin alınmadığını söylenmekte. Ebu Bekir bu işin içinden çıkamamıştır. Ancak Osman bu konuda kesin tavır takınarak, artık kuranımız bu olacak demiş ve savaş yoluyla kazanılan bölgelere dağıtmıştır.
Kısaca bazı konuları yazdım ama kitapta daha çok örnekler var. Konuyu merak edenler okuyabilirler. Çok tekrar olduğunu da söylemek isterim.
