"Her zaman kenarda dur, görünür olma dedi annem." Neden? Kime karşı, ne için?.. Niçin hep görünür olmamak zorunda bu kadın denen varlık... İçinde yaşamak zorunda; duygularını, kaygılarını, heyecanlarını, hezeyanlarını, kırgınlıklarını... Bu soruların cevabı bulunamayacak galiba, yüzyıllardır bulunamadığı gibi... "Yaşadığın cografya kaderindir", sözünün ispatlandığı bir roman Kadınlar Ormanı... Meksika, uyusturucunun başkenti. Uyuşturucu kartellerinin kral olduğu bir ülke. Kadın olmanın ne zor olduğunu tahmin edersiniz sanırım bu cehennemde. Meksika kırsalında annesiyle birlikte yaşayan Ladydi adindaki bir kızçocuğunun dilinden anlatıliyor roman. Babaların ya çalışmak üzere gittiği ya da terkettiği erkeklerin yaşamadığı bir ülke burası. Ladydi, Maria, Paula, Estefani'nin bu dört arkadaşın gizli dünyası, daha doğrusu görünmemeleri gereken, cinsiyetlerini saklamak zorunda oldukları bir dünya... Annelerin kızları korumak zorunda oldukları için, saçlarını kısacık kestikleri, dişlerini siyaha boyadıkları, erkek isimleri takıp, onları kazdıkları çukurlarda sakladıkları bir dünya... Kadınlar Ormanı, umutsuzluğun doğal bitki örtüsüne dönüştüğü bir ülkede yaşam mücadelesi veren kadınların sesine ses veriyor. Kadınlığın karanlık gölgeler arasında saklanmak zorunda kalan ama her şeye rağmen ışıldayan renklerini resmederken, anneler ile kızları arasındaki ilişkinin en mahrem köşelerini de ustalıkla yansıtıyor. Çocuk olamadan kadın olmak zorunda kalan, annelerinin yazgısını taşıyan çocuk kadınların hikâyesi Kadınlar Ormanı... Melisa Kesmez'in usta çevirisiyle film keyfinde bir okumaydı; hüzünlü ve dokunaklı... Yaşam akışımız içersinde film gibi izlediğimiz diğer kadınların öykülerinde olduğu gibi... Sevgiyle ❤

Kadınlar OrmanıJennifer Clement · Sel Yayıncılık · 2019898 okunma

··

725 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Leman Altıner