Oğuzcuğum Atay'dan yine güzel bir eserle karşı karşıyayız. Oyunlarla Yaşayanlar oyuncu kadrosu az olmakla beraber 2 perdeden oluşan güzel bir tiyatro eseri olarak karşımıza çıkmaktadır. Eserde Atay'ın Tutunamayanlar'ının Turgut ve Selim'ine de yer verilmesi ve Tehlikeli Oyunların da başrolünün oyunlarla yaşamaya çalışması, bu eserin de onların devamıymış gibi hissiyatını verdi. Tabiki yine hüzünlü bir sonla karşılaşmak da Oğuz Atay klasiği oldu benim için. Kitaba geçecek olursak, başrol Coşkun Ermiş erken emekliye ayrılmış tarih öğretmeni ve tiyatroya merak salmış aydın. Diğer eserlerinin devamı sayılabilir diyebiliyorum çünkü yine karısını sevmeyen ve yine yarım kalmışlıklarla karşımıza çıkan bir başrol çıkarıyor karşımıza Atay. Kitap ön planda oyunlar yazmaya çalışırken günün gerçekleriyle yüzleşen ve geçim sıkıntılarıyla boğuşan Coşkun'un hayatını ve oyunlarını bir arada yaşamaya çalışmasını konu edinmektedir. Arka plana değinecek olursam, güncel sıkıntılara oldukça yer verilmiş. 1975 Türkiye'si sağ-sol çatışmalarının çok şiddetli olduğu bir dönemdir. Her iki tarafında kana susamış bir şekilde birbirini katlettiği, günlük 20-25 bilinen ölü sayısının olduğu zamanlarda böyle bir eser kaleme alınmıştır. ''Alanlarda kan gövdeyi götürürken kalabalık sevinç çığlıkları atıyordu.(syf 25)'' '' Artık hayatta yeteri kadar acı var, insanlar bunu görmek için tiyatroya gitmezler artık.(syf 24)'' Aynı zamanda Atay o dönem susan aydın kesime ve aydınlar üzerindeki baskıya da isyan etmiştir. ''+Aman felsefe yapma. -Yapacağım. Ve düşüneceğim. Ülkemizde suç sayılan ne kadar şey varsa hepsini yapacağım.(syf 17)'' ''Biliyorsunuz üstad, bizde gerçeği bulanlar artık hiç konuşmazlar.(syf 48)'' Zaten diğer eserlerinde de sosyal olaylara dokundurmalarda bulunmuş tepkisini az çok belli etmiştir. Bu durumu ise şöyle açıklamaktadır: '' Milletimizin heyecanına şahit oluyorum Turgut! Bu heyecanı anlatamazsam sanki bu sese ihanet etmiş olacağım Turgut!(syf 47)''. Oyunlarla Yaşayanlar aynı zamanda sahnelenmiştir. Kitabı okuduktan sonra ODTÜ'nün gösterisini izledim. Çok kötü olmuş diyemem ama tamamen bir komedi havası verilmiş gibi sanki. Duyguları daha yoğun hissetmek istiyorsanız tiyatrodan önce kesinlikle ama kesinlikle kitabı okumanızı öneriyorum.

Oyunlarla YaşayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20209,1bin okunma

··

1.498 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Akademik Amele