Kazananın Laneti, adını çok duyduğum bir kitaptı ama bir süredir farklı tarzlara daha çok yoğunlaştığım için okumaya fırsat bulamamıştım. Gerçekten doğru zamanda doğru kitabı okumak çok önemliymiş, bir kitabı ne zaman uç noktalarda sevsem ya da nefret etsem bunun tekrar farkına varıyorum. Genel konsept olarak kitabı çok sevdim. Karakterler arası iletişim olsun, kurgunun ilerleyişi olsun eksik kaldığını düşündüğüm belli başlı noktalar kesinlikle vardı ama bunlar benim okuma zevkimi asla azaltmadı. Cidden okurken o kadar eğlendim ki geri kalan her şeyi boş verdim bile diyebilirim. Kitap, Valoryalı bir generalin kızı olan Kestrel’in, pazarda bir köle satışına denk gelmesi ile başlıyor ve kız kendisini emin olamadığı bir sebepten ötürü köleyi fahiş bir fiyata satın almış olarak buluyor. Ekonomide Pirus zaferi olarak da adlandırılan “Kazananın Laneti” ismi buradan geliyor, bir ödülü sırf kazanmış olmak için gerçek ederinin çok çok üzerinde bir bedelle kazanmak ve aslında zarara girmiş olmak gibi bir anlamı varmış. Sadece bu kavramı hayatıma soktuğu için bile bu kitabı seviyorum. Kestrel’in satın aldığı köle Arin ise Valorya’nın yıllar önce işgal ettiği topraklarda yaşayan Herrani halkından geliyor ve artık General’in evinde çalıştığı için kölelerin alttan alta düzenlediği isyanda önemli bir rol oynuyor. Hikayenin ana ilişkisi “imkansız aşıklar” teması üzerinden döndüğü için ben tabii bayıla bayıla okudum ama karakterlerin arasındaki iletişimin ilerleyişi beni pek tatmin etmedi. Birbirlerine olan zaaflarını desteksiz buldum biraz, ama dediğim gibi gözüme çok batmadı. Sadece bazı kısımlar biraz daha ustaca kurgulanabilirdi. Bunun dışında yazarın üslubu çok farklıydı, okurken çok mesafeli bir noktadan karakterlerin hayatlarını izlediğimi hissettim, duygularına pek dahil olamadım ama sorun olmadı çünkü kendi duygularım açığı kapattı. (dansI) Karakterlere gelecek olursak, Kestrel’in karakterini az çok çözdüm -gururlu kadın karakter okumayı deli gibi özlemişim bu arada, yemin ederim ki içimin yağları eridi- ama mesela Arin bu kitapta Kestrel’e göre biraz daha yüzeysel kalmıştı sanki. Belki diğer kitaplarda karakteri daha güzel işlemişlerdir, ama yazarın bu kitapta genel olarak karakterlerle ilgili bir sorunu vardı. Jess, Benix, Ronan gibi karakterler de yan karakter değil figüran gibilerdi. Eleştirebileceğim başka bir şey yok sanırım, kitap bir günde bitireceğim kadar akıcıydı ve durup durup savaş için strateji planlamalarını ayrıca sevdim. Sürekli bir aksiyon, hareketlilik arıyorsanız çok doğru bir tercih olmayabilir ama yazarın yarattığı dünya çok güzeldi.

Kazananın LanetiMarie Rutkoski · Pegasus Yayınları · 2016478 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz