En değerli madde Namus'tu. Yeryüzünde Namus'tan daha değerli hiç,ama hiçbisey yoktu. Onun için bütün insanlar Namus'a sahip olmak için çalışır, çabalar,didinirlerdi. Örneğin Namus'un yanında altın, platin, elmas,pırlanta gibi şeyler, fışkı ve dışkı kadar değersiz kalırdı.
O çağda insanlar doğdukları zaman, anababalarindan kendilerine miras olarak Namus kalmamışsa,Namus'suz olarak doğmuş olurlardı. Ama çalışıp cabalayarak Namus sahibi olurlardı. Yani insanlar ne denli çalışır kazanırlarsa o denli çok Namus'a sahip olurlardı. Bütün insanların amacı,ellerinden geldiğince çok Namus'a sahip olmak ve Namus'larini gittikçe arttırmaktı.
Sayfa 56Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.