Asıl hikaye şöyle başlıyor.. "23 yaşında mühendislik mezunu olan Arif.Ailesini korkunç bir kazada kaybetmiş,sokaklarda yaşamış kimsesiz Arif.Tek hayali Pilot olabilmektir. Bu isteği için de doktor heyetinin karşısına çıkmıştır.Dosyasını okuyan doktorlar şaşkınlık içinde kalmışlardır.Ergenlik döneminde karıncalar ile konuşmasını okuyan doktorlar Arif'e Pilot olabilmesi için raporu nasıl vereceklerini düşünüyorlardır." Beni etkileyen Arif'in duruşu yaşadıklarını süzgeçten geçirip aktarması. Ne olursa olsun saygısını kaybetmemesi. Arif'i çok sevdim. Uzun zaman sonra bir kitabın bitmesini istemedim. Sonunu az çok tahmin etsem de sonraki satırı merak ede ede okudum. Arif'in aşkına sahip çıkmasına, seçtiği ailesine olan bağlılığı özlediğimiz birşeydi belki de. Bir insanı yargılamadan önce geride bıraktığı ayak izlerine en çokta yaralarına bakmak lazım.. Seni çok sevdim Arif.. "Bin doğru yapsan da bir yanlışını konulur tanıdığın insanlar" "Kuyumuzu kazarken kazma kürek vermediğimiz herkes elleri yaralandığı için bizi suçladı." "Oğlum ; insalar kıyafetleri ile karşılanır, ilmiyle ağırlanır, ahlakıyla uğurlanır." "" Bir insanın kendi hırsları için ahmaklık yapabileceğini, kendisine uzatılan yardım eli uzatan insanlara ihanet edebileceğini ve yediği dayağa rağmen yani başına gelen musubete rağmen akıllanamayacağını o gün öğrenmiştim." "Bataklıkta bike çilek açıyorsa sebebi, çiçeğin kendi kendine yeşermesinden değil, o bataklığa ne tür çiçek dikilmesi gerektiğini bilen bahçıvanın olmasından kaynaklıdır." "İnsan öz benliğinde bir yerlerde kendini beğenmezse hakikaten hayatı kendine çekilmez kılabilir." "Acı bir söz ancak sizin yaşantınızla denk geldiğinde acıtır canınızı." "İnandığı doğrusunda yanılır yanılmaz diğer bir yanlışa yapışan kimse, doğruları bilerek ıskalıyordur. "

Mutluluk Yaka PaçaRıdvan Aklan · Yaka Yayınları · 202199 okunma

··

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül