Badem Ağacı kitabımıza da kalplerimizin raflarına dizelim
Kitap kurgusu, olay örgüsü ve üslubuyla tek kelimeyle harikaydı ama her sayfada yine içim cız etti. Bu kez malesef kitapla ilgili spoiler vermiş olacam çünkü bu kitap üstüne söylemek istediğim çok şey var.
Daha önce okuduğum Erik Ağacı kitabında Nazi Almanya'sının Yahudilerle soykırımı vardı. Orda Nazi Almanya'sina kızmış sövmüştüm. Badem Ağacı kitabımızda ise Yahudilerin Filistin'lere katliamları insanlık dışı vahşeti vardı. Bu kadar işkence çeken ve eziyete uğrayan bir millet neden yaşadıklarını başka bir millete yaşatır aklım almıyor. Hiçbir insan bu kötülükleri hak etmiyor. İnsan insanın kurdudurdan ne zaman ki insan insanın yurdu olduğunda doğacak insanlığımız.
Şimdi gelelim kitapta beni mutlu eden kısımlara : Kitabın baş karakteri Ahmet Hamit onca zorluğa rağmen öğretmenin ve haksız yere cezaevinde olan babasının desteğiyle kendini bilime adar ve sonunda başarıya ulaşıp ve Nobel ödülünü alır.
Özelikle babasının insancıl tutumu ve Ahmet Hamit'i desteklemek için söylediği her söz beni derinden etkiledi ve altını çizdiğim bir sürü sözü oldu. Bazı sözlerini burada yazacağım. Bu sözlerin Hayatımıza katkısı olması dileğiyle
Geri dönüp yeni bir başlangıç yapamazsın ama şimdi başlayıp yeni bir son yaratabilirsin.
Başarı hiç düşmemek değil, her düşüşünde kalkabilmektir.
Sadece başarısız olmaya cesaret edenlerin büyük bir şey başarabileceğini biliyorum
Hayatta başarı, yaşadığımızı düşündüğümüz başarısızlıkların sayısı değil bu başarısızlıkları nasıl karşıladığımızdır.
Çocukluğum bana düzenli damlaların kayaları deldiğini öğretti. Bu hayatın, başına gelenler değil senin bunlara verdiğin tepkiler olduğunu öğrendim.