Öncelikle Virginia Woolf'un benim en sevdiğim, İngiliz edebiyatındaki en mükemmel yazarlardan biri olduğunu ve idolüm olduğunu söyleyeyim. Orlando bugüne kadar okuduğum, duygularımı ve düşüncelerimi en iyi şekilde temsil eden, söyleyemediklerimi haykıran ve korktuğum sürrealizm olayını biraz daha bulanıklaştıran çok harika bir kitap. Kısaca konusu; Orlando adlı baş karakterimizin yavaş yavaş ve yanılsamalar yaşayarak, tecrübeler edinerek kendisini keşfetmesi; asıl Orlanda'ya ulaşması (kısaca anlattım çünkü okumamış veya şu anda okuyanlara spoiler denilen şeyi -aslında ben buna hiç takılmam ama takılanlar olabilir- vermek istemem.) Virginia Woolf bu eserinde aslında hem kendisini hem de büyük Lezbiyen aşkı Vita'yı (Vita Sackville West) anlatıyor ki zaten herkesin bildiği üzere bu eser, Vita'ya hitafen, sahte biyografi diye geçiyor. Ki bizler kitabı okurken de Woolf'un anlatımından dolayı bir biyografi okuduğumuzu -çünkü gerçekten de biyografi yazarı ve biyografi kelimelerini çok sık kullanıyor- biliyoruz. Virginia'nın eserde okurla sohbet etmesi, sorular sorması; okuru düşündürüp, betimlemeleri sayesinde sizi olayın içine, Orlanda'nun yanına çekmesi; cümlelere kendi yorumunu, görüşünü katması -ki bu bir eserde en sevdiğim özelliktir ve ben de yazılarımda kullanırım- kesinlikle eseri mükemmel kılıyor. Zaten ele aldığı konu ve alt konular harika. Üstelik sahte bir biyografi yazmasına rağmen kitaptaki dönemleri ve karakterleri çok iyi anlatması ve her şeyi olduğunca gerçekçi kılması gerçekten esere başka bir hava katıyor. Bu arada Orlando haricinde Shelmerdine'ı da çok sevdiğimi söylemeliyim. Çünkü o da bir nevi Orlanda'nun yansıması gibi. O da kendini arıyor ve sonunda bir erkek bedeninde kendini bulup (çünkü aslında kendisi bir kadın ve biliyorsunuz Orlando da bir erkek aslında ama kadın bedeninde kendini buluyor) Orlanda'ya aşık oluyor. Genellikle post-modern romanları sevmem çünkü bilirsiniz ya onalrda bir uçarı kaçarı, gerçekten hayal ürünü diyebileceğimiz, sürrealist şeyler vardır. Ve bu roman türünde gerçekle hayalin arasındaki belirgin çizgi siliktir, bulanıktır. O yüzden bayağı ciddi bir şey anlatıyorken aniden bir satıra geçersiniz ve hop! Bir bakmışsınız ki masal dinliyorsunuz! Ben realizmi benimsediğim için, ki özellikle de edebiyatta, sürrealist şeyler bana biraz, aslında baya fazla, anlamsız geliyor. Hatta okurken bazen anlayamıyorum fakat buna da alışacağım. Her neyse, dediğim gibi ben post-modern romanları hikayeleri sevmem fakat bu romanda Virginia o kadar harika teknikler kullanmış ki bir an bile sıkılmadan okudum. Ayrıca eser hakkında en sevdiğim şeylerden biri de iki cinsiyeti de yargılamadan anlatması ve iki cinsten de farklılar ortaya koymasıydı. Bu da bir nevi kendini ve hemcinslerini, lezbiyenleri ve gayleri ve biseksüelleri anlatmak içindi diye düşünüyorum. Zaten Virginia Woolf'un kesindisi de bu eser için bir tatil, bir kaçamak, kafa dinlemek için yazılan saf bir eser diyor. Yani Orlando ne kadar kurgusal bir karakter, sahte bir biyografinin kahramanı olsa da aslında bir o kadar da gerçek. Ayrıca eserde bazı iğnelemeler ve yargılar da hoşuma gitti. Mesela en güzeli de bir kadının gzuel ve çekici olmasının bir suç olduğunu iğneleyici ve alaycı bir şekilde vurgulamadıydı. Tabii bunun gibi daha birçok örnek var ki tahmin edebiliyorsunuz bunlar hep sesini duyurmaya çalışan bir feministin sözleridir. Kısacası anlatım, üslup, dil ve alt konular kesinlikle harikaydı. Akıcı bir dil kullanılmıştı ve post-modernizm güzel işlenmişti. Betimlemeler dolgundu ve esreri doyurucu kılmıştı. Verilmek istenen mesajlar, yapılan eleştiri ve cümledeki yazarın notları değerli ve gayet dozundaydı. Kendi dönemini ve kendinden sonra gelen dönemleri büyük bir ileri görüşlülük ile çok güzel işlemişti ve İngiliz edebiyatını ve İngiltere'yi çok güzel yansıtmıştı (bu da esrin olumsuz olduğunu gösteriyor). Ayrıca şaşırtıcı fakat çeviriyi de beğendiğimi söylemeliyim. Ama tabii ki her zaman eserin orijinalini tercih ederim. Kesinlikle okunması gereken bir kitap ki bunu nadiren söylerim. Son olarak sadece kitabın sonu biraz bulanık ve boğucuydu. Yani daha anlaşılır, açık ve tatmin edici bir son bekliyordum. Ayrıca Orlando ve Shelmerdine'ın çocuğu olduğu kısım da bana çok geçiştirilmiş geldi. Ben o bölümü daha sihirli daha bir sürrealist ve uzun bekliyordum. Ve hatta bu çocuğun kitapta daha çok yer alması daha da güzel olabilirdi. Ama bu da belki de benim post-modern ve sürrealist romanlara karşı görüşünden dolayı da kaynaklanıyor olabilir, bilemiyorum. Not: *Bu arada Virginia'nın büyük Lezbiyen aşkı Vita Sackville West'e de bir bakmanızı öneririm. Gerek eşiyle beraber yapmış olduğu bahçe olsun gerek eserleri olsun gerçekten harika bir yazar.

OrlandoVirginia Woolf · Sia Kitap · 20201,606 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Duygu Ergün