Bitsin istemediğim, bitecek diye ağırlaştırdığım ve her cümlesinde insanoğlunun yalnızlığını gördüğüm kitap. Oğuz Atay'ın aydınların yalnızlığını anlattığı her kitabından biraz daha farklı. Belki çaresizliğin insanı kurgulara sürüklediği ve asıl ben'ini bir türlü bulamadığı ve ararken de ısrarla yok olduğu efsanevi eser. Okurken her cümlenin altını çizmek isteyecek ve bir cümlenin, hatta sözcüğün bile sizi ne denli hercümerç edeceğini keşfedeceğiniz bir yapıt.
