Anlatıcı birinci kişi. Kahraman bakış açısıyla yazılmış. Eserin anlatıcısı romanın başlarında bir çocuk ve zamanla yetişkin biri oluyor. Tabiki süreç içerisinde düşünceleri ve hayata bakış açısı da değişiyor. Ancak değişmeyen biri var o da Fahim Bey adlı başkahramanımız. Roman aslında baştan sona kadar anlatıcı tarafından Fahim Bey’i ve onun şahsında bizleri yani insanları, toplumu anlatan bir eser. Roman diyoruz ama tam olarak roman da denemez. Roman ve deneme karışımı bir eser. Toplam 22 bölüm var. Her bölümde insanı, insanın psikolojisini, ruhsal durumunu, toplumu, toplumun bakış açısını derinden tahlil eden saptamalar var. Yazar tüm bunları yukarıda da bahsettiğim gibi ana kahramanımız Fahim Bey’in şahsında icra ediyor. Bu saptamaların hepsi de yerli yerinde, doğru zemine oturan fikirlerden oluşuyor. Yazar; hayatı, doğayı, insanları ve toplumu çözmüş. Yazarın hayata ve insana baktığı yer çok doğru bir yer. Eser 1940’lı yıllarda yazılmasına rağmen dil olarak günümüz gençlerine hitap etmeyecektir. Zira epeyce Arapça ve Farsça kelimeler var. Bu da eserin akıcılığını olumsuz yönde etkiliyor. İnsan bu eseri okuyunca 80 yılda dil bu kadar değişir mi, sorusunu çok soruyor. Şu bölümler tekrar tekrar okunmaya değer: Karşılaşma Anları s.80, İstanbul İzlenimleri s.85, Delilik Rivayetleri s.94, Yaşlanan İhtiyarlayan Adam s. 105. Peki Fahim Bey nasıl bir kahraman? Okumayı sever, iyi bir gazete okuyucusu, dünya haberlerini sıkı bir şekilde takip eder, okuduğu gazeteleri istifler. Peyniri çok sever, evinde her türden peynir mevcuttur. Eşine asla hıyanet etmez. Ahlaklı, düzgün, dürüst, argolu konuşmaz, kibar, itinalı, tevazu sahibi, nezaketli. Temiz ve uyumlu giyinir, üstünde mutlaka sarı ve tonlarında bir renk vardır. Randevularına her zaman vaktinde gider. İyi bir tercüman. Muhakeme gücü zayıf yani ezberci. Konuşmaları hep geçmişten gelen bir esinti gibi. Mesleki anlamda teoride çok çok iyi pratikte çok çok kötü. Yeknesak, tekdüze, renksiz; hep aynı işleri yapan, aynı yollardan yürüyen, aynı şeylerden bahseden, aynı saatte evine giden. Ciddi, silik, pasif, edilgen, yön veremeyen, yönlendirilen. Sorunsuz, zararsız, varlığıyla toplumu ve çevreyi tehdit etmeyen, insani anlamda iyi bir insan ama bu tip insanlara toplum şu etiketleri yapıştırır: Dışlananlardan, ötekileştirilenlerden, hor görülenlerden, alaya alınanlardan, küçümsenenlerden, kaybedenlerden, tutunamayanlardan.

Fahim Bey ve BizAbdülhak Şinasi Hisar · Yapı Kredi Yayınları · 20141,802 okunma

·

110 görüntüleme

Piraye

@Piraye1621 ·

16 Mayıs 2021 08:51

👍👍

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.