Julie Garwood'un en meşhur kitaplarından biri olan Gelin'i okumayı çok uzun zamandır istiyordum. Geçen sene, yazarın günümüzde geçen bir kitabını okuyup çok sevince bu kitabı da daha fazla bekletmemeye karar verdim ve en nihayetinde okuyabildim. Başlarda kitaba adapte olmakta zorlandım. Birçok karakter olması ve hepsinin bir ağızdan konuşması; bir paragrafın başında olayları Jamie'nin gözünden okurken, aynı paragrafın ortasında bir anda Alec'in gözünden okumaya başlamamız gibi sebepler yüzünden başım çok ağrıdı. Ayrıca kitapta kopukluklar da vardı. Mesela bir olay oluyordu, o ara Jamie ve Alec konuşmaya başlıyordu ve konuşmaları sayfalarca sürüyordu. Daha sonra o olaya geri dönülüyordu ama bizimkiler olayı unutturacak kadar uzun konuştuğu için bu durum kopukluk yaşanmasına sebep oluyordu. Karakterlere gelecek olursak... Açıkçası iki karaktere de tam olarak ısınamadım. Alec, gülerken bir anda sinirlenebilen fakat neye sinirlediği anlaşılmayan dengesiz biriydi. Jamie'ye karşı güzel davranışları olduğu gibi hiç vazgeçmediği ve sıklıkla başvurduğu aşağılayıcı davranışları da vardı. Karısını kızdırmaktan keyif aldığı için onunla tatlı tatlı atışsa neyse derdim ama Alec'inki böyle bir şey değildi. O dönem şartlarında bir erkeğin bu kadar kaba olması normal olabilir belki ama ne olursa olsun karısını kızdırmak için aşağılaması beni rahatsız etti. Jamie de çelişkili davranışları olan bir karakterdi. Evet, yabancısı olduğu dünyaya uyum sağlamak için yaptıkları ve gösterdiği çaba takdire şayandı. Şifacılık yeteneklerini gösterdiği sahne de çok başarılıydı. Fakat anlamsız hareketleri de vardı. Mesela Alec ile normal bir diyalogun içindeyken adama kızdığı oluyor, Alec ile sert bir diyalogun içindeyken adamdan hoşlandığını farkediyordu. Kızması gereken olaylara kızmadığı gibi hoşuna gitmesi gereken olaylara da ters tepkiler verdiği oldu. Jamie de epey tutarsız bir tipti. Ayrıca başına buyruk tavırları çok yorucuydu. Mantıklı bir başına buyrukluk olsa tamam derdim ama Jamie'nin önünü sonunu düşümeden aldığı kararların çoğu mantıksızdı. Özellikle son sayfalarda yaptığı hareket çok manasızdı. Spoiler uyarısı vererek bir yere daha değineceğim: Jamie'nin kulübeye kapatılıp yakıldığı bir sahne vardı. O sahnede Jamie'nin kafa yapısı bana garip geldi. Hadi, kapının kilitlendiğini anlamadı ve kapı sıkıştı sandı, diyelim. Yahu, kulübe yandı, yandı! İnsan bu kulübeyi kim yaktı demez mi, suikaste uğradığından şüphelenmez mi? Bilemiyorum, bence saçmaydı. Kitabın beğendiğim kısımları da vardı tabii. Jamie'nin; Alec'in askerleri ile olan ilişkisini, kralla yaptığı konuşmayı ve Alec için papaza durmadan para vermesini okumak eğlenceliydi. Sonra, her şeyin arkasındaki isim de şaşırtıcıydı. Aklımdan hemen herkesi geçirmiş olmama rağmen yazar bir şekilde ters köşe yapmayı başardı. Sonuç olarak baktığımda kitap kötü değildi ama umduğum kadar güzel de değildi. Belki de benim Julie Garwood'dan beklentim fazla yüksekti.

GelinJulie Garwood · Epsilon Yayınları · 2011930 okunma

·

216 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.