Kitabı incelemek yerine ben kitaptaki kadın figürü hakkındaki düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Kitap 1910 yılında yazılmış ve dönemine bir ayna olmuş. Kitapta ilk gördüğümüz kadınlar, balkondan balkona dedikodu yapan tiplemelerdi. Bu kadınların bir işi yoktu, bir özellikleri yoktu sadece evinde oturtulmuş, sindirilmiş kadınlardı. Kitapta bu kadınlara bahşedilen görev ise dedikodu yoluyla insanları paniğe sürüklemekti. Kitabın ana karakteri olan İrfan, onlara seminer düzenleyip bilgilendirmek istiyordu. Neden sadece kadınlar içindi bu bilgilendirme? Çünkü İrfan özgüvensizdi ve özgüvensiz haliyle kadınların cahilliğini kullanacak, onları korkutup, kendini iyi hissedecekti. Kadınlar seminerler boyunca ya canları sıkılıp kendi aralarında konuşuyorlar ya da İrfan korkunun dozunu arttırdığında ağlıyorlardı. Bu mahalle sakini kadınlarımız sadece bundan ibaretti. Kitaptaki diğer karakterimiz olan Feriha, onlardan farklıydı. Farklıydı ama kadın olmaktan utanıyordu. Bunu sıkça dile getiriyordu. Feriha’nın her mektubu o kadar güzel ve bilgeceydi ki! Bilim aşkıyla yanıyor, İrfan’dan bir şeyler öğrenmek istiyordu. Fakat İrfan onun öğrenme aşkını bana göre sabote ediyordu. Sorularını cevapsız bırakıp başka şeylerden konuşuyordu. Yabancı yazarları okuyan, astronomiyle, fenle yakından ilgilenen Feriha, mektuplarında sık sık kadın olmaya uygun olmadığını, ona göre bunların erkek işi olduğunu ve eğer evlenirse bunlardan uzak kalmak zorunda olacağını söylüyordu. Feriha için tek engel erkekler de değildi. Feriha’nın geleneklere meydan okuyan bir kızdı ve bu en çok da kadınlar tarafından eleştiriliyordu. O çağda Feriha olmak zordu. Bu çağda da ne kadar kolay tartışılır.

Kuyrukluyıldız Altında Bir İzdivaçHüseyin Rahmi Gürpınar · Can Yayınları · 202017,5bin okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

çağla