Dostoyevski’nin bilindik eserlerinden sonra kronolojik okumaya karar vermiştim. Uzun aradan sonra Stepançikovo Köyünü henüz bitirmişken bir de inceleme yapayım dedim. Konu olarak bakarsak kendisine miras kalmasıyla Stepançikovo Köyüne yerleşen albayın yeğeni Sergey’e mektup yazmasıyla olayların başladığı bir kitap. Albayın annesinin ikinci eşinin ölmesiyle kendisi ve eşinin soytarısı olan Foma Fomiç albayın evine yerleşiyor ve bu ikili kitabı okurken okuyucuyu da sinir krizlerine sokuyor. Öncelikle kitapta da varsayımda bulunulduğu gibi Foma Fomiç hayatı boyunca ezilmiş, dışlanmış bir karakter olduğu için türlü türlü şımarıklıklar yapan, adeta insanlara düşman olmuş; çocuk, genç, ihtiyar demeden eziyet çektiren fakat bu saçma hareketlerine rağmen herkesin saygı duyduğu biri. Okurken birçok yerde sinirlenmeme neden olsa da bazı düşüncelerinde aynı fikirde olduğumu fark ettim. Mesela Falaley’e kızdığı bölümde şarkı sözleriyle alakalı yaptığı yorumların yerinde olduğunu düşünüyorum. Kitaptaki herkesin bütün şımarıklıklarına rağmen saygısının sürekli artması da bu karakterin gerçekten aptal mı yoksa zeki mi olduğunu düşündürüyor. Kitabın ana karakteri olan Albay Yegor İlyiç Rostanev ise bilime aç, bilimle uğraşan herkese fazla meraklı ve saygılı ama silik bir karakter. Bu karakteri okurken de çok mu iyi niyetli yoksa gerçekten bu kadar saf mı diye düşünmeden edemedim. En az Foma Fomiç kadar beni kızdıran karakterlerden biriydi hatta -spoiler- Foma Fomiç’i döverek evden attığı bölümde bir oh çekmiştim ki yine beni şaşırtmadı. Sanırım kitabın ana fikri bütün insanların içinde bir iyilik olduğu ve bunu çıkarmaya çalışmamız gerektiği. Kitaba başladığımda bu Foma Fomiç’e daha ne kadar tahammül edebilirim desem de oldukça akıcı ilerleyen bir oturuşta okunabilecek bir kitap oldu. Keyifli okumalar

Stepançikovo KöyüFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,692 okunma

··

164 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şerife Akgül