Yalnız gezenin düşleri İlk zamanlar yazarın okumayı düşündüğüm çocuk eğitiminden bahsettiği bir kitabı vardı: Emile. Neyse sayfa sayısını göz önünde bulundurarak Emile'i okumayı bir süre erteledim. Onun yerine yazarın, Yalnız Gezenin Düşleri'ni okudum. Rousseau bizlerin bildiği üzere, Atatürk'ün düşünce yapısını etkileyen bir yazar. O sebeple her cümlesi kıymetliydi benim için. Bu yüzden her cümlesinin altını çize çize okudum. Kişinin kendini yalnızlığa itmesi, kendi adıma onayladığım bir durum değildi. Ne biliyim yani ruh hali hasta olan kişiler genelde yalnız insanlar oluyor. İnsan belli bir süre sonra, konuşma ihtiyacı hissettiğinden midir nedir? Zamanla kendi kendine konuşmaya başlıyor. Bu da kişinin ruh halini bozuyor. Kitabın teması yalnızlık olunca yazarda da böyle bir durum aramadım desem, yalan olur. Bir başka detay okuduğumda çok şaşırmıştım. Yazar çocukları çok seven, çocuk pedagojisi üzerine kafa yoran, oldukça araştırmalar yapan bir kişi. "Nasıl olur da kendi öz çocuklarını yetimhaneye bırakır, " diye kendime sormadan edemedim. Hadi yoksulluk diyelim, Bu yüzden bıraktı. İyi de yazar zaten aydın biri çalışıpta, iki çocuğa bakamayacak durumda değil. O halde neden bıraktı? Yazar ise durumu kitapta şöyle anlatıyor: " Çocuklarımı kimsesiz çocuklar yurduna verdim. Bu doğal olarak benim çocuklardan nefret ettiğim sonucunu çıkarıyordu." "Çocukları eğer annesinin ailesine bıraksaydım, 1.si onları eğitemez, 2. si de onları canavara dönüştürürdü." Bir eğitimci olarak, sebep her ne olursa olsun. Yazarın çocuklarını yetimhaneye bırakmasına gerçekten çok kızdım. Tamam çocuklar, kimsesiz çocuklar yurdunda belki daha bir iyi eğitim alacak ama O çocukların bir aileye ait olma, sevme, sevilme gibi duyuşsal ihtiyaçları da var. Onlar ne olacak? Kanımca yazar, çocuklarını yetimhaneye bırakarak, kendi elleriyle çocuklarının anlına terk edilmişlik duygusunu yazdı. Üzücüydü.. Kabul ediyorum. Yazarı anlamak gerçekten çok güç. Tam bir tezatlar yumağı. Şuan elimdeki Emile'i nasıl okuyacağımı, kara kara düşünüyorum. Çocuklarını yetimhaneye bırakan biri, kitabında çocuk eğitimi hakkında, neler yazmış olabilir? Düşünmeden edemedim. Belki de vicdan azabı çekti, Emile ile günah çıkartacak kim bilir? ◕‿◕

Yalnız Gezenin DüşleriJean-Jacques Rousseau · Bordo Siyah Yayınları · 20044,009 okunma

··

740 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.