"Bazı umutların ömrü gerçekten kısa olabiliyor." *SPOİ İncelemelerine baktığım zaman kitabın; bazıları unutup tekrar okumak istemiş, bazıları nefret etmiş, bazıları sıradan bulmuş. Sevende var sevmeyende. Ama bence ben şu okuduğum 60 sayfayı düşününce bence seveceğim. Çünkü karakterler çok tatlı Lou dışında. Lou havuç kafalı bir garsonumuz. Ben bu şekilde düşünmüyorum yanlış anlamayın karakter diyor. Lou çok kaba. Birde Flo ve Yuri var diğer iki garsonumuz. Yuri'yi yani Rus'u daha çok sevdim. Saf bir karakter. Birde patronumuz G.T var kendisi kanser ama bir kanser hastasının vazgeçmiş halinde değil tam tersi ölmek dışında yaşamak ile ilgileniyor. Buna bir örnek veriyim mesela kendisi bu yıl seçimlere katılıcak. Birde Braverman diye gizemli bir karakterimiz var. Kendisi çok çok çok soğuk. Ve bence bu karakterin güzel bir hikayesi olucak gibi. Neyse şimdi yan karakterlerden bahsettiğimize göre başrollerden bahsedelim Addie Ve Hope Hope bir garson ve çok tatlı bir kız. Sıcakkanlı ve olumlu. Güzel bir düşünce tarzı var. Ve işinde de çok başarılı. Hope'nin annesi de başarılı bir garson. Bence kitabı garson olmanın nasıl bir his olduğunu hissetmek isteyenler okuyabilir. Benimde yemek sektörü ile bir zamanlar aram olduğundan dolayı okurken biraz o zamanları özlüyorum. Hope'yi sevmemin bir diğer özelliği annesinin onunla beraber yaşamayı tercih etmediği halde annesine kin beslememesi ve hala annesini sevmesi. Hope aşçı olan Addie ile birlikte yaşıyor. Addie girdiği çoğu işte başarılı bir aşçııdır. Ama girdiği çoğu yer batar. Ve kitapta çalıştıkları Restorandan ayrılıp küçük bir kasabada ise başlamaları ile başlıyor. Ben Addie'i de sevdim. Hope'nin teyzesi oluyor kendisi. Hope'yi çok seviyor yani ona anne gibi. Ve zaten beraber çalışıyorlar sürekli. Hope'nin yerinde olmak isterdim bence baya eğlenceli hayat. Düşünün sürekli taşınıyorsunuz ve farklı yerlerde çalışıyorsunuz. Muazzam bence. Kitap çok fazla yer ve mekan ismi veriyor ve hepsi karman çorman sadece bu biraz okuma hızını düşürdu harici iyi baya. Kitabi beğenmeyen insanlara gelicek olursam bence çok edebi bişey beklediler ve tatmin olmadılar. Birisi de hızlı karakter geçiminden bahsetmiş ben bu tarz bir sorun yaşamadım belki ileriki sayfalarda yaşarım gözüme batarsa değinicem ama şuan gayet tatlı bir çerezlik. S:130 Bitmesine 80 sayfa civarı kaldı ve biz sürekli seçim kampanyasını okuyoruz. Bu kısımlar biraz baydı artık. Seçim gelsin diye dua ediyorum. Baş karakterimiz babasını felan aramıyor belki son sayfalarda başlayacak ama çok geç kalıcak bence. Şuan biraz durgun ilerliyor. Genel olarak G.T'nin başkan olması için uğraşlarını okuyoruz. Addie'de biraz pasif kaldı. Loe den nefret etmiştim ama şuan onun dertlerini öğrenince biraz üzüldüm ona. Hala çok sert. Kitap şuan baya durgun ilerliyor. °°° Evet kitabımız bitti. Öncelikle şunu dicem: asla nefret edilicek bir kitap değil neden bu kadar olumsuz yorumu var? Tamam çok etkileyici bir hikâye değil ama kötülemeye de gerek yok bence. Çoğu kişinin en az bir seveceği karakter bulunabilicek bir kadrosu vardı kitabın. Başlarda Lou'den nefret etmiştim ama sonlara doğru onu bile sevdim. Peki o zaman neden 6 verdim? Çünkü dediğim gibi çerezlik bir roman. Beni aşırı etkilemedi. Ama okuduğum en güçlü ve en doğru başrollerden birisiydi benim için Hope. Öfkesini kontrol etmesine hayran kaldım. Kitabın sonu yazar güzel bitirdi zaten babasını arayışını bu şekilde kapatması güzel olabilir ama ama ama ama ben aşırı doğru bulamadım.. kolaya kaçtığını hissediyorum. Çok spoiler vermeden şunu söyleyebilirim içinde aşk atıp bitirmesini klişe buldum. Neyse kitabımız fena değildi. Bence yoğun bir iş temposunnda, seyahatte veya tatilde okunabilir. Aşırı edebi bir kitap beklemeyin ve yorumlara da aldırmayın. Sevdiğim karakterler: Polisimiz Brenda Rus komimiz Yuri Yazar ruhlu Harrison

Burada Umut VardıJoan Bauer · Epsilon Yayınları · 2016150 okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.