Ana karakterimiz Helin, Sokak Nöbetçileri grubuna ajan olarak gönderiliyor. Kısa sürede onların birbirlerine ne kadar bağlı olduklarını ve bir gruptan çok aile olduklarını görüyor. Çok geçmeden onların yanında hiç hissetmediği duyguları hissediyor ve kendinden parçalar buluyor. Aileyi, umudu, mutluluğu ve aşkı tadıyor. Ancak bu yola onlara ihanet etmek için çıkmıştı...
Kitabı aşırı sevdim okurken sanırım bütün duyguları yaşadım hem ağladım hem güldüm. Bütün karakterlerin geçmişlerinde, çocukluklarında çok büyük acılar var. İlk kitapta bir kısmını okuduk ancak hala geçmişleriyle alakalı merak ettiğim çok şey var. Bütün karakterlere çok bağlandım en sevdiğim karakteri sorsanız asla cevap veremem. Bartu ona sinir olabileceğim çok şey yaptı ama nedense onu sonradan çok seveceğime emin olduğum için sinir bile olamadım. Lal konusunda ona cidden üzülüyorum :( Lal konuşamamasına rağmen çok şey anlatan bir karakter, ilk başta hiç sevmemiştim ama sonradan çok ısındım. Geçmişinin bir kısmını gördük devamını da merak ediyorum. Ama geçmişlerini en merak ettiklerim Işık ve Mutlu... büyük şeyler yaşadıkları belli Mutlu bunu komikliğiyle ve neşesiyle gizliyor. Mutlu'yu çok sevdim çünkü bir sayfada hüngür hüngür ağlarken onun bir esprisiyle aniden kahkaha atabildim. Bartu'yla olan tartışmalarını söylemeye bile gerek yok. Işık'ın Helin'e kız kardeşi gibi yaklaşması ise çok güzeldi. Yankı çok farklı, zekasıyla ve düşünce tarzıyla bence herkesten ayrılıyor ama beni en kıran şeylerden biri kimsenin onu tam anlamıyla önemsememesi. Yankı Helin bölümlerini okumaktan çok zevk aldım, keşke Yankı benim de liderim olsa ;) Koza'yı sadece kitabın sonunda gördük hakkında bir şeyler öğrenemedik ama sonrasında önemli bir karakter olduğunu biliyorum (spoiler yedim) o yüzden onu okumak için sabırsızlanıyorum.
Kitap 720 sayfa ama elimden bırakamadığım için bu beni pek etkilemedi, bir bu kadar daha olsa sıkılmadan okurdum. Devamını Wattpad'den okumamak için kendimi zor tutuyorum umarım en kısa zamanda ikinci kitapta elimizde olur.
