Editör Yorumu
Tek Kişilik Saltanat, bir köy dramı olmanın ötesindedir. Bir taraftan köy yaşamının özlemini duyduğumuz yönlerini salık verirken diğer taraftan ağır şartlarını da gözler önüne serer. Ağır şartlardan kasıt, sadece yaşam ve çalışma şartlarından kaynaklanan şartlar değildir. Köy insanı erkeğiyle kadınıyla çalışkandır, bedensel yorgunluktan şikâyet etmez. Elde ettiği her zerrede büyük emek ve alın teri olduğu için kazandığı değerlidir köylünün. Bir o kadar da cömerttir şüphesiz ama emeğini gasp eden en ufak bir haksızlığa da gelemez. Tüm bunlar bir yana, köyde herkes birbirinden haberdardır, her gelişme herkes tarafından çok çabuk duyulur ve ilk öğrenilen bilgi yanlış da olsa kolay kolay değişmez.
Her baba, ailesinin direğidir elbette ama köyde ailenin her bireyi duruma göre bu vazifeyi sırtlanır. Babanın başına bir hâl gelse cefalı ana sırtlanır aileyi. Yeri gelir büyük ağabey, yeri gelir yakın bir akraba. Dedenin yeri ve hiyerarşik konumu da hepsinin ötesindedir bu arada.
Yazar Salih Sezgen, sıra dışı kalemi ve öyküsüyle hafızalarda iz bırakacak bir köy dramını gözler önüne seriyor. Bu romanı okuyanlar, olay örgüsü, kullanılan dil ve üslup olarak kitabın ne bir eksik, ne bir fazla, tam olması gerektiği gibi tadında kaleme alındığını fark edeceklerdir. Doğru zannedilen yanlışın, bir iftiranın sadece bir insanı değil, birçok insanı, birçok umudu nasıl mahvedeceğini, bu tür felaket süreçlerinde asıl dostun, gerçek akrabanın o zaman belli olacağı temelinde işlerken Dede ve Muhtar kavramlarını hikâyenin içinde gayet başarılı bir şekilde kodladığını görmekteyiz. Ayrıca yerel dili ve tabiatla insan ilişkisini de başarılı ve tadında bir üslupla romana yer yer entegre etmeyi başardığını da göz ardı etmemek gerekir. İlk romanındaki başarılı kalemi, okuyucuyu, yazardan yeni hikâye ve roman beklentisine sevk edecektir.
Editör yorumu
Tek Kişilik Saltanat 
Salih Sezgen
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.