"Seni Ben Uydurdum", okuyanların genel olarak ya çok sevdiği ya da hiç sevmediği bir kitap olmayı başarmış gibi gözüktüğünden kitaba büyük umutlarla başlamadığımı söyleyebilirim. Peki sonuç ne oldu? Fazlasıyla sevdim. Öncelikle kitap bir gençlik kitabı ve bildiğimiz Amerikan lise hayatı klişelerini falan barındırıyor. Ama bunun dışında normal gençlik kitaplarından çok daha fazlasına sahip. Ana karakterimiz hem paranoyak hem de şizofren. Ve biz de tüm olayları onun gözünden okuyoruz. Tüm kitap boyunca her şeyde "Seni O Mu Uydurdu?" diye tereddütte kalıyorsunuz. Bu da kitabın merak unsurunu artırıyor. Genel anlamda yavaş ilerleyen ve sakin bir kitap olmasına rağmen bir şekilde nasıl olduğunun farkına varmadan ilerlemiş ve sonunda da bitirmiş olarak buluyorsunuz kendinizi. Sonu kimini tatmin etmiş kimi etmemiş, ben açıkçası tatmin oldum. Bunun dışında süreç içerisinde beni şaşırtan bir iki şey oldu ki yani ne diyebilirim bilmiyorum. Kendimi kitabın ikinci yarısında ağlar ve gülerken buldum. Ayrıca yazarın böyle bir konu seçerek büyük riske girdiğini düşünüyorum. Yazmadan önce konusunda iyi araştırmalar yapmış ve destek almış olduğunu umuyorum. Yani psikolojik bu tarz rahatsızlıklar hakkında pek bir fikrim olmadığından ne kadar gerçekçi olduğunu bilemiyorum kitabın ama ne olursa olsun şizofreni ile ilgili ve hatta genel olarak bu tarz hastalıklarla ilgili olan düşüncenizi ister istemez değiştiren bir kitap olacağına eminim. Çünkü bende öyle oldu. Yazar karakteri oldukça içten bir şekilde dile getirmiş. Duygu ve düşüncelerini, ikilemlerini okumak insana kendini garip hissettiriyordu. Kendinizi karakterin yerine koymak çok kolay ve bir o kadar da zor. Kitapta bununla birlikte bir de süper zekamız var ki kitapta ara sıra genel kültür edinmiş bile oluyorsunuz okurken. Toparlamam gerekirse genel anlamda beklentimin üstüne çıkan ve oldukça sevdiğim, yüreğimi burkan bir kitap oldu. Dili gençlik kitaplarına uygun bir şekilde sade ve basitti. Bu kolay okumayı sağlıyordu ama hepten sığ ve yüzeysel de değildi. Hemen her yaştan okuyucuya tavsiye edebileceğim hatta kitap okuma alışkanlığı olmayan insanların bile rahatlıkla okuyabileceğini düşündüğüm bir kitap oldu. Aynı zamanda söylemeyi unuttum ama özellikle belirtmek de istiyorum. Karakterler oldukça normaldi. Normalden kastım tabii dış görünüş olarak. Bu benim hoşuma gitti. Ana erkeğimizin gözlüklü ve sıska olması, ana karakterimiz olan kızın aşırı güzel ya da mükemmel olmaması bence oldukça hoştu. Bana daha samimi geldi. Sizlere de öyle geleceğine eminim...

Seni Ben UydurdumFrancesca Zappia · Pegasus Yayınları · 2017413 okunma

·

407 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sude Özer