“çok değerli insanlar binalara doluyorlar, çok değerli her şeyden kolay etkileniyorum, belgeseller çok acıklı çarpıcı bir şey yazmak istiyorum, aklıma bir şey gelmiyor ne zaman aklıma bir şey gelmese, içimden bir ses : start tabancasıyla intihar eden adamı düşün” Osman Konuk ... Kurt Vonnegut henüz 23 yaşında bir gençken , Amerikan ordusuyla katıldığı 2. Dünya Savaşında Dresden katliamına şahit olur. Almanya'nın bu küçük sayılabilecek tarihi şehri 2 günde neredeyse yok olur.. Kendisi kurtulur fakat ruhu öyle bir yara alır ki artık bir daha iflah olmaz. Geri kalan hayatını bu olayı biraz olsun anlatabilmek için geçirir. Bugün bile can kaybının tam olarak bilinemediği , 135 bin kişinin öldüğünün tahmin edildiği bu facia , muhtemelen insanlık tarihinin en kısa sürede en çok can kaybı yaşanan katliamıdır. … Peki bu kitabın merkezinde ne var ? Dresden odaklı gibi görünse de aslında , anlatılan şu : “Bir insan , bilinciyle birlikte nasıl yaşar?” Böylece bize öyle bir kurgu sunar ki , zamanda yolculuk eden bir adamın hikayesini okuruz. Aslında bu bir metafordur , zamanda değil , bir insanın bilincindeki yolculuğu anlatır. Bazen savaştan önceki çocukluğuna gider , bazen savaştan çok sonraki yıllara , bazen Dresden günlerine döner , işte kitabın ismi Mezbaha No :5 de orada yani Dresden'deki katliamda bir grup insanın ve yazarın hayatını kurtaran bir sığınaktır , eski bir mezbahadır. Otobiyografik bir eserdir bu. … En çok bilmemiz gerekenlerin bize en çok unutturulduğu bir dünyadayız. Amerika'nın sayısız günahından belki de en büyüğü.. Hollywood görmezden geliyor , İngilizler suskun. Birlikte yok ettiler bir şehri. Görünürdeki sebep , Hitleri durdurup savaşı bitirmek. Asıl sebep ise , Amerika açısından dünyaya gözdağı verip hakimiyetini pekiştirmek , tıpkı birkaç ay sonra Japonya'ya atacağı atom bombalarında olduğu gibi. İngilizler açısından ise savaş boyunca İngiltereyi bombalayan Hitlerden intikam almak.. … 13 Şubat 1945 Dresden. Yazar ülkesine döndükten sonra yaklaşık 60 sene daha yaşar. Fakat aslında çoktan ölmüştü. Lütfen bu felaketi biraz araştırın , çünkü "insan" olmaya çok ihtiyacımız var..