Kadınların ve kız çocuklarının yok sayıldığı, terörün, baskının, islamı kullanarak oluşturulan zorbalığın gerçek bir hikayesini anlatıyor Malala. Ülkesini çok seven bir kız çocuğu o. Ülkesinde yaşananlardan dolayı küçük yaştan itibaren henüz çocukluğunu bile doğru düzgün yaşayamadan mücadele etmeye başlıyor. Sonra taliban ortaya çıkıyor, önce Afganistan’da sonra onun ülkesi Pakistan’da. En büyük düşmanları kadınlar olan taliban; kadınların tek başına dışarı çıkmaması için baskıya, kız çocukları okumasın diye okulların kapatılmasına, ülkede kimse hiçbir şey sorgulamasın, karşı gelmesin, bilinçlenmesin diye eğitime karşı geldiklerini söylüyor. Okulları bombalayan, kız çocuklarının yüzüne kezzap atarak sözünü geçirmeye çalışan, sonra tek tek ama yıllarca insanları, doğayı, tarihi yok eden bir terör örgütünün yaşattıklarını anlatıyor. Bu süre zarfında ailesinin ve küçücük yaşta verdiği mücadelenin bu terör örgütünce göze batmasıyla da bizzat saldırıya uğruyor. Malala, henüz 16 yaşındayken BM’de konuşma da yapıyor. Tüm dünyaca tanınan, örnek bir kız çocuğu oluyor. Her inceleme de olduğu gibi bunda da bana en çok dokunan bir cümleyi paylaşmak istiyorum; “Önce müziğimizi, sonra tarihimizi aldı, tapınakları yok etti. Güzel sanatların, kültürün düşmanıydı. Resmin, heykelin, müziğin haram olduğuna ve yasaklanması gerektiğine inanıyordu. Ağaçlarımızı kesip yok edenlerden para alıp geçit veriyordu ve bütün bunlar olurken kimse hiçbir şey yapmıyordu.” İyi ve güzel olan her şey için bir şeyler yapabilmek ümidiyle… (Dilerseniz kitabı okumadan önce google’da kendisi ve ailesi ile ilgili haberlere göz gezdirin.)

Ben, MalalaMalala Yusufzay · Epsilon Yayınları · 20142,990 okunma

··

2.263 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.