Bizim YunusBen normalde kitap okurken ağlayan bir insanım. Kitaplara ağlamamın sebebi ya içinde ki hüzünlü bir olaydır ya da karakterin başına gelen üzücü şeylerdir. Çok az kitapta ise Allah sevgisiyle ağlamışımdır. Bu kitap beni ağlattı ama çok şükürki gözyaşlarım imanımdan aktı, Allah için aktı. Gözyaşlarım yanaklarımı değil gönlümü ıslattı. Gözün yaşı bazen gönlü ıslar yanakları değil.
Kitapta "Bizim Yunus" olarak tabir edilen Yunus Emre'nin hayatı anlatılıyor. Çok sevdiği eşi Sitare ve büyük oğlu İbrahim'i kaybettikten sonra bir de küçük oğlu İsmail'inden ayrı düşüyor. Uzun yıllar onu arıyor.
Kitapta âşk anlatılıyor. Lakin bu âşk ne dudaklardan dökülen ne de kitaplarda yazan âşktır. Bu âşk sevgilinin âşkıdır. Bu âşk Allah âşkıdır. Bu âşk Nebi'nin âşkıdır.
Bu kitaptan önce dünya klasiklerini okuyup edebiyat için kitaplarda kullanılan âşk terimini görmenizi isterim. Klasiklerdeki âşk bir kadının bir erkeğe ya da bir erkeğin bir kadına karşı beslediği sevgiden ibarettir. Yani bir faninin başka bir faniye duyduğu iltifattır. Sonra gelin ve bu kitabı okuyun. Gerçek âşkı görün. Allah âşkını...
Bizim Yunus çok sevdiği Sitare'sine beslediği sevgisinin de Allah'tan geldiğini fark edince gönlü meşke eriyor âşk ummanının en dibine sevgisini gömüp yalancı dünyadan varaste bıraktığı nefsiyle hûb'un en güzeline kavuşuyor. Yani sevgiliye... Allah hepimize bunu nasip etsin.
Yaratılanın güzel olmasının sebebinin yaratanın güzellerin en güzeli olmasından kaynaklandığını anlayan Bizim Yunus Sitare'sini, İbrahim'ini, İsmail'ini, Tapduk Sultan'ını yaratandan ötürü seviyor. Ve dahasını...
Her yerde ve her şeyde nimetini ve güzelliğini bizlere tecelli eden Rabb'imizi sevmek ona âşk beslemek gerek her şeyden önce. Bizler yaratılanı seviyoruz yaratandan ötürü.
Sizler de inşallah bu güzel eseri okursunuz. Keyifli okumalar...