Kemal Sayar'ın öykü kitabıyla geldim bu kez. Tek öykü kitabıymış zaten.. Kitap ismini içerisinde yer alan bir hikayeden almış. ''Otoyol Uykusu " Öykü daha açık daha kolay okunan tür gibi geliyordu bana.. Ama Mustafa Kutlu' nun kitabından da anladım ki öyle değilmiş. Yeri geldiğinde öykü de yorarmış. Düşündürür, ötelere götürürmüş... Çocukluğa değinen hikayeleri çok sevdim. Yazar psikiyatrist olduğu için öykülerde derin anlamlarla dolu.. Tabi çıkarabilene...Anlamadığım da oldu. Psikiyatri, din, edebiyat üçlemesini mükemmel şekilde birleştirebilenlerden Kemal Sayar hocamız. Saadettin Ökten Hocayla birlikte sundukları programı dinliyorum ve yakından da takıp ediyorum. "Bir Uykuyu Cânanla" ve "Tamirci Çırağı" en sevdiklerim oldu. Yazarı da kitabı da tavsiye ederim. "Her şey bir güz yağmurunun beklenmedik bir anda yağmasıyla başladı. Yürüdüğüm yollar hep çıkmaz sokaklara varıyor, elime tutuşturulan adresler yaralanmış bir geçmişe götürüyordu. Kendimi anlatmaya yetecek sözcükler verilmemişti bana, sesimi yükseltmeyi ise hiç becerememiştim. Daralır ve genleşirdim, ağlar ve gülerdim, kimse görmezdi. Hayatımın iç burkan bir yanı olduğunu herkes kabul ederdi. Bense nahif bir duyarlıkla o herkesten uzak dururdum. İnsanların hile ve desiselerinden emin olabilmek için başka çarem yoktu. Kötü bir dünyada yaşadığımızı söylüyorlardı ama obur kahkahalarıyla hayatla olan alışverişlerini azdıranlar onlardı. Bu sözcüğü seviyordum, onu yerli yersiz kullanmak bana korkuyla dokunmuş bir hoşnutluk tadı veriyordu. Bulduğum her kağıt parçasına yazıyordum: Hayat. Oysa bu sözcüğün cismini taşıyacak gücüm kalmamıştı." Syf. 89

Otoyol UykusuKemal Sayar · Kapı Yayınları · 2017675 okunma

·

536 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.