Yazıldığı dönem (1987) zararlı görüp yasaklanmış sonrasında (1991) zararsız olduğuna kanaat getirilmiş yeniden satışı yapılmış, kendisinden çokça bahsedilen üstüne bir de filmi çekilmiş bir kitap Kadının Adı Yok. Duygu Asena öldüğü zaman liseye gidiyordum. Tabutunun, cenazesinin kadınlar tarafından taşındığını görmüş, tuhaf karşılamıştım o zamanlar. Bugün bu yaşta ve kitabını da okuduktan sonra anlayabiliyorum. Kitap isimsiz bir kadının çocukluğundan orta yaşlı haline kadar yaşadığı ve kendisine yaşatılan değişikleri, değişimleri anlattığı, günlük ya da anı sayılabilecek tarzda kaleme alınmış. Ele aldığı konunun (maalesef) neredeyse otuz beş sene sonra bile aynı olması, güncelliği sebebiyle ilgi uyandırıcı. Anlatım akıcı, üslup da yalın olunca eline alan bitirmeden bırakamıyor. Eduardo Galeano'nun Kadınlar isimli derleme eserinde kadın olmanın bütün dünyada zor olduğunu daha ilk çağlardan beri ayrımcılıkla savaştığını, ataerkil toplumda kadın olarak varolmanın zorluğunu yaşadığını okuyana kadar, kadın olmanın sadece bizim toplumumuzda zor olduğunu düşünürdüm. Her küçük kız çocuğu en az bir kere de olsa uğramıştır sözlü ya da fiziksel tacize. Hepimiz ilişkilerimizde kadın olmanın dezavantajını yaşamışızdır ya da çalıştığımız yerde 'erkekten sonraki canlı' muamelesiyle ayrımcılığa maruz kalmışızdır. Tam da bu noktada Duygu Asena bize kadının yalnız yaşayabileceğini, bir adama bağımlı olmadan yaşam sürebileceğini, seyahat edip, işyerinde terfi alabileceğini ve kadının kendi imkanlarıyla kendi ayakları üstünde yaşayabileceğini isimsiz kadın karakteri üzerinden anlatıyor. Her ne kadar bazı tutumları kendi içinde çelişkili olsa da kadın karakter bence toplumumuz kadınları için ilham olabilecek düzeyde. Aslında kitaptaki adsız kadınla aynı hayatı yaşıyoruz, içimizde özgürlüğü için mücadele edenler çıkınca, yine kendi hemcinsimizi acımasızca eleştiriyor, alaya alıyor, haklarında olur olmaz konuşuyoruz. Birbirimizi desteklemediğimiz gibi bir de düşmanlık ediyoruz bu yüzden de ikinci sınıf varlık olarak yaşam sürmeye devam edeceğiz gibi görünüyor zira kitap yazıldığı süreçte kadın karakterin olumsuz anlamda yaşadıklarının bugün katmerlisini yaşıyor, hergün öldürülüyoruz. Her kadının okumasından ziyade bence kadınları belki anlayabilmelerine yardımcı olabileceği ümidiyle erkeklerin okumasının daha faydalı olacağını düşünüyorum.

Kadının Adı YokDuygu Asena · Doğan Kitap · 20136,4bin okunma

·

953 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ekin