Eseri için kaleme aldığı önsözün girişinde eserini en azlara armağan ettiğini ilan eder Nietzsche. En azlar, yani toplum karşısında azınlık bile olamayacak kadar az olanlar… Ardından alaycı bir dille parça parça koparır Hıristiyanlığı ve topyekûn tanrıbilimci içgüdüyü. Peki Nietzsche’nin derdi nedir? Neden Hıristiyanlığın karşısında bir Deccal olmak görevini üstlenmiştir? Hıristiyanlık (ve küçük ayrılıklarla diğer tektanrıcı dinler) acıyı salık verirler öncelikle. Çünkü ancak acı yoluyla insan dünyadan nefret edecek ve hiçliğe, öte-dünyaya, ahirete, kutsal ruha, kurtarıcıya inanacaktır. Hıristiyanlığın gerçeklikten kopardığı insanlar, dünyaya karşı “küçümseyici” bir havaya girecekleri için bilginlerden ve özgür ruhlulardan nefret ederler: Hıristiyanlık kendine bir “karşı” seçer ve böyle böyle ayrıştırır insanı; hem kendinden, hem de toplumdan. Görüleceği üzere Hıristiyanlık İsa’nın masumluğundan yükselen bir din değildir, yargılama dinidir. Yargılamayı da “öte” ağzından yapıyormuş gibi gösterirler fakat asıl olan kendi yargılarıdır; sadece yön değiştirme taktiği. Edilgen İsa’nın kurban gösterilerek çarmıha gerilmesi üzerine şöyle der: "Suça karşılık kurban düşüncesi, hem de en iğrenç, en barbarca biçimiyle: suçlunun günahları için suçsuzun kurban edilmesi!" Katılmamak elde mi? Eserin sonunda Hıristiyanlığa karşı getirdiği 7 yasayı şöyle özetleyebilirim: 1) doğaya uygun eyleyin; 2) bilgi sorumluluk getirir, bilgililerin Hıristiyanlığı daha büyük namussuzluktur; 3) kiliseleri kapatın ve miras olarak koruyun ki gelecek nesillere ibret olsun; 4) cinselliği tabulaştırmaktan vazgeçin -memelere özgürlük- 5) rahipler dünyanın en büyük alçaklarıdır; 6) tarihi yeniden değerlendirin; 7) gerisi kendiliğinden gelir. Çağından ve özellikle kendi milleti olan Almanlardan nefret eden, Almanlara bir tepki olarak eserlerinde sık sık yabancı dillerden kelimeler ve deyimler kullanan, hatta “keşke Böyle Söyledi Zerdüşt’ü Fransızca kaleme alsaydım” diyerek alaycı bir biçimde Almanlara nefretini dile getiren, (özellikle) Greklere ve Romalılara övgüler dizen, Hıristiyanlardan, nihilistlerden, edilgenlerden, zayıflardan, tüm otoritelerden nefret eden Nietzsche, mevcut değerlerin yeniden değerlendirilmesini salık verir. Böylelikle gökyüzü krallığı çocukların olacaktır.

Deccal - Hıristiyanlığa LanetFriedrich Nietzsche · Kırmızı Kedi Yayınları · 20184,053 okunma

·

155 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özkan Eken