"Çünkü kitapların da ömrü var, insanlar gibi. Çok az kitap sonsuza dek yaşar." Bu cümleyi çok sevdim. O yüzden incelememi böyle açıyorum. İlk defa Ahmet Şerif İzgören okuyorum. Kişisel gelişim adına okuduğum çoğu kitap bana beklediğimi veremedi bugüne dek. Yanlış anlaşılmasın "Okudum, hop beni geliştirsin." Gibi bir beklentim yok ama geneli basmakalıp ifadeler üzerine kurulu oluyor. Yazar eserde "dürüstlük, çalışkanlık, yan gelip yatmama, vatanseverlik, hoşgörü" ifadeleri üzerinde durmuş. Anlatmaya çalıştıklarını yurdun her yerinden örnek insanlarla desteklemiş. Örnek insanlar... örnek hikayeler... Akıcı bir üslubu var. Toplumsal gelişimin nasıl olabileceğine değiniyor: "Bu kitabı kişisel gelişmeyin diye yazdım, toplumsal gelişin. Etrafa da gram katkınız olsun." Ne kadar iyi ifade etmiş değil mi yazma amacını? Beğenmediğim tek nokta devletin birçok kesimine, birçok meslek grubuna birkaç istisna dışında olumsuz genellemelerde bulunması. Ben öğretmen olarak birçok öğretmen tanıyorum bir çocuğun hayatına dokunmuş. Benim hayatıma da dokunan birçok öğretmen vardır. Neredeyse herkesin hayatında buna benzer örnekler var. Birçok doktor vardır geceli gündüzlü çalışan ve birçok memur çocukları haram lokma yemesin diye elinden gelenin fazlasını yapan. Tabii ki olumsuz örnek daha fazla ama eserdeki bana "büyük bir genelleme" gibi geldi. Yine yazar oluşturmuş oldukları güzel bir projeden bahsediyor eserde. "Türkiye Uğur Böcelleri Projesi" Gönüllü, hayatını insanlara adayanların yer aldığı bir proje... Ve eserin sonunda o projeye dair hoş bilgiler, örnekler anılara yer veriyor. Okunabilecek, olumlu değişim oluşturabilecek kitaplardan... Şimdiden keyifle okuyun.

Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi BağlardıAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 20195,2bin okunma

··

3.636 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.